Κατηγορία: Ψυχολογία

1. Δεν πρέπει να αγνοούμε το συναισθηματικό πόνο

Ο συναισθηματικός πόνος είναι σημάδι ψυχολογικού τραυματισμού, ακριβώς όπως ο σωματικός πόνος είναι σημάδι σωματικού τραυματισμού. Δεν πρέπει να αγνοούμε κανένα από τα δύο είδη πόνου, ειδικά αν στην πρώτη περίπτωση η δυσφορία που προκαλεί είναι ισχυρή, διαρκής και εξουθενωτική.

2. Πρέπει να διαχωρίζουμε τα ήπια συναισθηματικά τραύματα από αυτά που χρειάζονται ειδική θεραπεία

Μπορούμε εύκολα να διαχωρίσουμε μια γρατζουνιά από ένα τραύμα που χρειάζεται ράμματα. Το ίδιο πρέπει να κάνουμε για τις «συναισθηματικές γρατζουνιές» και για τα τραύματα που επιβάλλουν «συναισθηματικά ράμματα». Εάν η ψυχολογική καταπόνηση και η δυσφορία δεν καταλαγιάζουν με τον καιρό, ίσως χρειάζεται παρέμβαση από τον ειδικό.

3. Δεν πρέπει να αφήνουμε την απόρριψη να μας καταβάλει

Η απόρριψη μας πληγώνει συναισθηματικά και μπορεί να αποτελέσει πλήγμα για την αυτοπεποίθηση και την αυτοεκτίμησή μας. Εάν βιώσουμε την απόρριψη, δεν πρέπει μετά να ασκούμε αυστηρή αυτοκριτική. Αντιθέτως, πρέπει να εστιάζουμε στα δυνατά μας σημεία και να τα καλλιεργήσουμε όσο το δυνατόν περισσότερο.

4. Πρέπει να ανακτούμε τον έλεγχο μετά την αποτυχία

Η αποτυχής έκβαση μιας προσπάθειας μπορεί να καλλιεργήσει την απελπισία και την παραίτηση. Δεν πρέπει όμως να αφήσουμε τα αρνητικά συναισθήματα να επικρατήσουν. Πρέπει να αναλογιστούμε τι κάναμε λάθος και να βελτιώσουμε τη στρατηγική μας για να τα καταφέρουμε την επόμενη φορά. Με άλλα λόγια, δεν πρέπει απλώς να κοιτάμε το εμπόδιο, πρέπει να σκεφτούμε ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος για να το ξεπεράσουμε.

5. Δεν πρέπει να αφήνουμε υπολείμματα ενοχής

Σε ορισμένες περιπτώσεις, η ενοχή είναι κινητήριος δύναμη για να επανορθώσουμε για κάτι που κάναμε λάθος. Εάν όμως εντείνεται και παραμένει για πολύ καιρό, μας στερεί τη χαρά και μας αποσυντονίζει. Πρέπει να την κοιτάξουμε κατάματα και να την αντιμετωπίσουμε, ανάλογα από πού πηγάζει, από κάποιον άλλο ή από τον ίδιο μας τον εαυτό.

6. Πρέπει να γεμίζουμε τα κενά

Χρειάζεται χρόνος για να ξεπεράσουμε μια απώλεια. Όσο περνά όμως ο καιρός, πρέπει να βρούμε τρόπους να γεμίσουμε τα κενά που έμειναν. Πρέπει να αναλογιστούμε σε ποιους τομείς της ζωής μας δημιουργήθηκαν κενά μετά την απώλεια και σιγά-σιγά να τα γεμίζουμε με δραστηριότητες, πράγματα και ανθρώπους για να καλύψουμε τις ανάγκες που δεν καλύπτονται λόγω της απώλειας.

7. Πρέπει να εφαρμόζουμε στρατηγικές εποικοδομητικής επίλυσης των προβλημάτων

Το αναμάσημα των δυσάρεστων γεγονότων του παρελθόντος οδηγεί σε απογοήτευση, παθητικότητα και θλίψη. Πρέπει να πάρουμε μαθήματα από τις εμπειρίες του παρελθόντος, χωρίς όμως να πέσουμε σε έναν συναισθηματικά επίπονο φαύλο κύκλο σκέψεων.

Πηγή

Είναι αλήθεια ότι η ψυχολογία των ανθρώπων κατά τη διάρκεια της άνοιξης και του καλοκαιριού είναι διαφορετική από ότι το φθινόπωρο και το χειμώνα.

Τους ανοιξιάτικους και καλοκαιρινούς μήνες παρατηρείται αύξηση των θετικών συναισθημάτων, της διάθεσης για ψυχαγωγικές δραστηριότητες, όπως και της σeξουαλικής επιθυμίας, σε αντίθεση με το χειμώνα που είναι περισσότερο συνδεδεμένος με υποχρεώσεις, την εργασία και ο καιρός δεν μας προδιαθέτει για κοινωνικές επαφές και δραστηριότητες έξω από το σπίτι.

Η αύξηση της σeξουαλικής επιθυμίας τις εποχές αυτές του χρόνου κάνει τους ανθρώπους πιο ανοιχτούς στο φλερτ, στο ερωτικό παιχνίδι, προσφέρει αίσθημα ευφορίας, αυξάνει τον αυθορμητισμό και χαλαρώνει τις αντιστάσεις.

Συνεπώς, οι άνθρωποι είναι πιο επιρρεπείς στην απιστία αυτές τις περιόδους. Το καλοκαίρι ειδικά αισθανόμαστε πιο χαλαροί, πιο ελεύθεροι και πιο σeξουαλικοί.

Η έντονη σeξουαλική επιθυμία συχνά εκφράζεται μέσα από την εναλλαγή των σeξουαλικών συντρόφων και την αναζήτηση της σeξουαλικής ηδονής και απόλαυσης, χωρίς να μπαίνουν δεύτερες σκέψεις ή προβληματισμοί.

Βέβαια, η αλήθεια είναι ότι οι παράλληλες σχέσεις βρίσκονται μέσα στη ζωή και όχι ανάλογα με την εποχή ή τις διακοπές. Όταν δηλαδή, η εικόνα μίας σχέσης ή ενός γάμου έχει χάσει το ρόλο της και οι σύντροφοι έχουν απομακρυνθεί σeξουαλικά και συναισθηματικά, η απιστία ή ακόμη και η εξωσυζυγική σχέση δεν έχει εποχή.

Οι άνθρωποι που βρίσκονται σε μία σχέση που αντιμετωπίζει προβλήματα, «κινδυνεύουν» όλο το χρόνο να εμπλακούν άμεσα ή έμμεσα σε μία πιθανή απιστία.

Πηγή

Ορισμένες “παρατυπίες” στον ανθρώπινο εγκέφαλο είναι παρούσες πολύ προτού ένα άτομο αναπτύξει συμπτώματα σχιζοφρένειας, σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύθηκε στην επιστημονική επιθεώρηση JAMA Psychiatry.

Σε προηγούμενη μελέτη, ερευνητές από το πανεπιστήμιο του Yale στις ΗΠΑ διαπίστωσαν ότι η σχιζοφρένεια συνδέεται με σημαντικές αλλαγές στις συνδέσεις μεταξύ του θαλάμου και του μετωπιαίου φλοιού στον εγκέφαλο. Ο θάλαμος είναι ένα σημαντικό σύστημα αναμετάδοσης στον εγκέφαλο και ο μετωπιαίος φλοιός εμπλέκεται στο υψηλότερο επίπεδο σκέψης.

Σε αυτή τη νέα μελέτη, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι αλλαγές αυτές είναι ήδη παρούσες πριν από την διάγνωση της σχιζοφρένειας, μιας σοβαρής ψυχικής ασθένειας. Τα ευρήματα προσφέρουν ένα δυνητικό “βιοδείκτη” για την ασθένεια που επηρεάζει το 1% των ανθρώπων σε όλο τον κόσμο, είπαν οι ερευνητές.

“Μέχρι αυτή τη μελέτη, δεν ξέραμε αν αυτό το μοτίβο ήταν αποτέλεσμα της νόσου ή ένα δυνητικό υποπροϊόν των φαρμάκων ή κάποιου άλλου παράγοντα”, δήλωσε χαρακτηριστικά ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Άλαν Αντίσεβιτς, επίκουρος καθηγητής της ψυχιατρικής.

“Αποδείξαμε ότι αυτές οι ίδιες ανωμαλίες υπάρχουν ήδη σε άτομα που διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο για την ανάπτυξη ψύχωσης”, εξήγησε.

Η σχιζοφρένεια συνήθως αναπτύσσεται στο τέλος της εφηβείας, ή στις αρχές της ενηλικίωσης, αλλά οι ασθενείς συχνά βιώνουν τα πρώτα προειδοποιητικά σημάδια, όπως η ήπια υποψία, ή οι “φωνές στο κεφάλι” τους πιο νωρίς.

Σε αυτή τη νέα μελέτη, οι ερευνητές ανέλυσαν τους εγκεφάλους 243 ατόμων με πρώιμα προειδοποιητικά σημάδια της σχιζοφρένειας και 154 υγιείς ανθρώπους, και στη συνέχεια παρακολούθησαν την πορεία της υγείας τους για δύο χρόνια.

Οι επιστήμονες επισημαίνουν, ωστόσο, ότι απαιτείται περαιτέρω έρευνα για να επιβεβαιωθεί το εάν οι αλλαγές στον εγκέφαλο που προσδιορίζονται στην παρούσα μελέτη είναι εκείνες που προκαλούν την επερχόμενη σχιζοφρένεια, ή όχι.

Πηγή: iatropedia.gr

Η κατάθλιψη είναι μία από τις χειρότερες εμπειρίες που μπορεί να βιώσει ένας άνθρωπος. Τις περισσότερες φορές νιώθει λυπημένος, άλλες κενός, ενώ υπάρχουν και οι στιγμές που δε νιώθει τίποτα απολύτως…

1. Η κατάθλιψη δεν είναι επιλογή
Συνήθως το άτομο που πάσχει από κατάθλιψη νιώθει όλο του το σώμα και το μυαλό να έχουν παραλύσει, καθιστώντας τους ανίκανους να κάνουν ακόμη και πράγματα που αγαπούσαν να ασχολούνται. Δεν έχει να κάνει με μια «κακή μέρα» ή χάλια διάθεση που κάποιος απλά θα ξεπεράσει. Δεν επιλέγει να νιώθει έτσι!

2. Εκφράσεις του τύπου «όλα θα πάνε καλά» ή «απλά πρέπει να βγεις λίγο από το σπίτι» δεν έχουν καμία σημασία
Σε εσάς μπορεί να ακούγονται σαν καλές ιδέες, δεν έχουν κανένα νόημα όμως και μερικές φορές ίσως ακουστούν και προσβλητικές. Τους δημιουργεί ακόμη περισσότερη ένταση γιατί νιώθουν ανεπαρκείς και επιπλέον τους δείχνει ότι πραγματικά δεν καταλαβαίνετε τι περνάνε. Είναι σαν να προσπαθείτε να κλείσετε την τομή μιας εγχείρησης με λευκοπλάστη. Κατανοούν ότι προσπαθείτε να βοηθήσετε, αλλά απλά τους κάνετε να νιώθουν χειρότερα…

Τι μπορείτε να πείτε εναλλακτικά; «Είμαι εδώ για εσένα. Πιστεύω σε εσένα. Είσαι πιο δυνατός/η από αυτό και είμαι σίγουρος/η ότι θα το ξεπεράσεις. Τι μπορώ να κάνω για να βοηθήσω; Τι θα σε έκανε να νιώσεις καλύτερα;»

Αποφύγετε να δίνετε συμβουλές και απλά ενημερώστε τους ότι θα είστε στο πλευρό τους ό,τι κι αν συμβεί.

3. Μερικές φορές θα σας απομακρύνουν πριν έρθρουν πιο κοντά σας
Οι άνθρωποι που πάσχουν από κατάθλιψη, πολύ συχνά αντιδρούν υπερβολικά επειδή αισθάνονται ότι είναι βάρος στον περίγυρό τους. Απομονώνονται και απομακρύνουν τους ανθρώπους που αγαπούν περισσότερο ή που έχουν μεγαλύτερη ανάγκη. Απλά υπενθυμίστε τους ότι εσείς είστε εκεί, αλλά μη τους πιέσετε να κάνουν ή να μιλήσουν για πράγματα που δε θέλουν. Δώστε τους χρόνο.

4. Μπορείτε να αγανακτήσετε
Απλά επειδή κάποιο κοντινό σας πρόσωπο πάσχει από κατάθλιψη, δε σημαίνει ότι πρέπει να ικανοποιήσετε όλες τις ανάγκες τους ή να προσέχετε μην σπάσετε κανένα αυγό (που λέει ο λόγος) όταν είστε δίπλα τους. Σίγουρα χρειάζονται την αγάπη και την υποστήριξή σας, αλλά αν η συμπεριφορά τους αρχίσει να έχει αρνητικό αντίκτυπο στη ζωή σας, πρέπει να το αναγνωρίσετε και να προσπαθήσετε να τους βοηθήσετε χωρίς να θυσιάζετε τον εαυτό σας.

5. Είναι πολύ σημαντικό να υπάρχει επικοινωνία και να βάζετε όρια
Εάν κάποια στιγμή αγανακτήσετε, είναι πολύ σημαντικό να κάνετε ένα βήμα πίσω και να σκεφτείτε πως μπορείτε να τον/ην βοηθήσετε χωρίς να γίνετε εσείς οι ίδιοι δυστυχισμένοι. Να έχετε υπομονή. Μιλήστε τους για τις ανησυχίες σας και εξηγήστε τους τα όρια που θέτετε στη σχέση σας. Κάτι θα βρείτε που θα σας βολεύει και τους δύο.

6. Δεν έχει να κάνει με εσάς
Αν σας ζητήσουν λίγο χώρο ή χρόνο και γίνουν απόμακροι, να θυμάστε ότι η κατάθλιψη δεν έχει να κάνει με εσάς ή τη σχέση σας.

7. Μπορούν εύκολα να νιώσουν ότι πνίγονται
Η συνεχής εξάντληση είναι ένα αρκετά συχνό σύμπτωμα της κατάθλιψης. Ακόμη και το να «βγάλουν» τη μέρα μπορεί να τους φτάσει στα όριά τους. Επίσης, η διάθεσή τους δεν είναι κάτι στο οποίο μπορείτε να βασίζεστε: μπορεί να σας ακυρώσουν ένα ραντεβού την τελευταία στιγμή ή να είναι εντελώς αρνητικοί σε διάφορες καταστάσεις. Να θυμάστε όμως πως δεν έχει να κάνει με κάτι που κάνατε εσείς.

8. Αποφύγετε τα τελεσίγραφα, τις απαιτήσεις και την προσέγγιση της «σκληρής αγάπης»
Το να πείτε σε κάποιον ότι χωρίζετε ή ότι δε θα τους ξαναμιλήσετε αν δεν καλυτερέψουν, δε θα τους θεραπεύσει μαγικά από την ασθένειά τους. Δε θα γίνουν ξαφνικά το άτομο που εσείς θέλετε να είναι, απλά και μόνο επειδή κουραστήκατε να ασχολείστε με τα προβλήματά τους. Φυσικά και είναι δικαίωμά σας να απομακρυνθείτε αν δεν αντέχετε άλλο, όμως οι εκβιασμοί δε θα αλλάξουν την κατάσταση.

9. Δε θέλουν να είναι πάντα μόνοι
Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν πως όσοι πάσχουν από κατάθλιψη προτιμούν να είναι μόνοι τους. Παρόλο όμως που υπάρχουν αρκετές στιγμές που αυτό ισχύει, αυτό δε σημαίνει ότι θέλουν να αντιμετωπίσουν τους φόβους τους ολομόναχοι. Προσφερθείτε να τους πάτε μια βόλτα, για έναν καφέ ή ένα γεύμα. Θυμήστε τους ότι δεν είναι μόνοι.

10. Μη συγκρίνετε τις εμπειρίες σας με τις δικές τους
Πολλές φορές μοιραζόμαστε τις ιστορίες μας για να τους κάνουμε να αισθανθούν πως και άλλοι άνθρωποι έχουν περάσει παρόμοιες καταστάσεις και μπορούμε -εν μέρει- να καταλάβουμε τι περνάνε. Εκφράσεις όμως όπως «ααα και εκείνη τη φορά που… και εγώ ένιωσα ότι έχω κατάθλιψη…» απλά θα τους δείξει ότι υποτιμάτε τον πόνο τους. Η μεγαλύτερη αρετή είναι να μπορεί κάποιος να ακούει.

11. Δεν πειράζει να τους ρωτήσετε πως νιώθουν
Πως αισθάνονται πραγματικά και πως αντιμετωπίζουν την κατάστασή τους; Πολλοί καταθλιπτικοί έχουν αυτοκτονικές σκέψεις και ο καλύτερος τρόπος να το μάθετε είναι να τους ρωτήσετε απευθείας.

12. Προγραμματίστε το χρόνο που θα περνάτε μαζί
Προσφερθείτε να περνάτε χρόνο μαζί τους μια ή δυο φορές την εβδομάδα για ψώνια, γυμναστήριο ή απλά για ένα καφέ. Μπορείτε να τους προτείνετε να μαγειρέψετε εσείς σε κάποια συνάντησή σας, γιατί οι άνθρωποι με κατάθλιψη συνήθως αισθάνονται πολύ κουρασμένοι για να μαγειρέψουν κάτι υγιεινό.

13. Οι καταθλιπτικοί δεν είναι αδύναμοι
Στο βιβλίο του «Against Happiness: In Praise Of Melancholia«, ο συγγραφέας Eric G. Wilson εξερευνά τα βάθη της λύπης και πως το βίωμα της πνευματικής αγωνίας μπορεί στην πραγματικότητα να μας κάνει πιο δημιουργικούς και να δείχνουμε περισσότερη κατανόηση. Παρόλο που υπάρχει διαφορά ανάμεσα στην κατάθλιψη και τη μελαγχολία, απορρίπτει την ιδέα της κατασκευασμένης ευτυχίας όπως την παρουσιάζει η κοινωνία μας. Ακόμη και οι πιο σκοτεινές περίοδοι της ζωής μας, κρύβουν φως μέσα τους.

Πηγή

Η απάντηση βρίσκεται στις μελέτες που γίνονται πια συνδυαστικά στο χώρο της ιατρικής και της ψυχολογίας. Οι έρευνες, λοιπόν, μας πληροφορούν ότι η ασθένεια είναι το αποτέλεσμα μιας σύγκρουσης ανάμεσα στην προσωπικότητα και στην ψυχή. Όταν λοιπόν βιώνουμε μια έντονη και βίαιη εσωτερική σύγκρουση, την οποία ο άνθρωπος ερμηνεύει ως αδιέξοδη, τότε το σώμα αναλαμβάνει να εξωτερικεύσει το άγχος με ένα εμφανές σύμπτωμα. Για παράδειγμα οι συχνές και αδικαιολόγητες ιατρικά φαρυγγίτιδες αποτελούν μια ένδειξη ότι το άτομο δεν μπορεί να επικοινωνεί τις αγωνίες ή τις πιέσεις που βιώνει. Οι ημικρανίες αναδεικνύουν την ένταση, το θυμό και τις αμφιβολίες που μπορεί ένας άνθρωπος να δυσκολεύεται να διαχειριστεί.

Δερματικά Προβλήματα: Ψυχοσωματικά αίτια

Άλλο ψυχοσωματικό σύμπτωμα είναι ο πόνος στο στομάχι. Συχνά στο γραφείο μου ακούω για ανεξήγητους πόνους στην κοιλιά ή σφίξιμο στο στομάχι που παθολογικά δεν αιτιολογείται. Στις περιπτώσεις αυτές λέμε ότι το στομάχι αντιδρά δίνοντας την αίσθηση του καψίματος, εφόσον το άτομο έχει αδιαχείριστο θυμό μέσα του και δεν μπορεί να εκφράσει. Επιπροσθέτως, ο πόνος στο στήθος καθώς και η αύξηση της πίεσης στους περισσότερους ανθρώπους δηλώνει τη σκλαβιά που μπορεί να βιώνει κάποιος από την αρετή της περηφάνιας, για παράδειγμα.

Άλλο παράδειγμα είναι η παχυσαρκία. Άνθρωποι που παραπονούνται για το βάρος τους, όταν δεν μπορούν να αποδεσμευτούν από τα κιλά που τους ταλαιπωρούν. Ψυχοσωματικά σημαίνει ότι το σώμα όταν δεν μπορεί να διαχειριστεί την έντονη δυσαρέσκεια για διάφορους τομείς της ζωής ή το θυμό και την επιθετικότητα που δεν μπορεί να εκφραστεί. Έτσι αυτή η ενέργεια διοχετεύεται στο φαγητό στην προσπάθειά να απωθηθεί η αρνητικοποίηση.

Επικίνδυνα ψυχοσωματικά νοσήματα και οι παράγοντες που τα προκαλούν

Ένα άλλο έντονο ψυχοσωματικό και ίσως το πιο σύνηθες, είναι ο πονοκέφαλος και οι ημικρανίες. Το σύμπτωμα αυτό εμφανίζεται κυρίως στις γυναίκες και πέρα από τους ορμονικούς παράγοντες (στο προεμμυνορυσιακο σύνδρομο ή κατά τη διάρκεια της περιόδου) καταδεικνύει τη θλίψη και τις αμφιβολίες που διέπουν τη ζωή. Η υπερβολική σκέψη για όλα, η αγωνία για τα καθημερινά αλλά και η αίσθηση της μοναξιάς που προκύπτει από τη μη κατανόηση των γύρω ανθρώπων.

Τα ψυχοσωματικά συμπτώματα εκφράζουν τον πόνο της ψυχής που δεν μπορούν να γίνουν λόγια. Βαθιά καταπιεσμένα συναισθήματα που το άτομο δεν είναι σε θέση να συνειδητοποιήσει και δεν μπορεί να εκφράσει και έτσι σωματοποιεί τον πόνο. Η διαδικασία της ψυχοδυναμικής ψυχοθεραπείας, μπορεί να βοηθήσει πλήρως αποτελεσματικά στη θεραπεία αυτών των συμπτωμάτων. Η ανάλυση των ασυνείδητων μηχανισμών της ψυχής και η βοήθεια που παρέχει ο θεραπευτής στην ερμηνεία αλλά και την κατανόηση που θα παρέχει στο θεραπευόμενο μπορούν να εξαλείψουν τα συμπτώματα. Αν λοιπόν παρατηρείτε κάποιο από τα παραπάνω ψυχοσωματικά και εφόσον έχετε απευθυνθεί στον γιατρό σας αλλά και αποκλείσει τα παθολογικά αίτια, κρίνεται απαραίτητο να επισκεφτείτε κάποιον ψυχολόγο.

Αλεξάνδρα Ζωγράφου – Ψυχολόγος – enallaktikidrasi.com

1. Άφησε τους ανθρώπους που μοιράζονται μονάχα παράπονα, προβλήματα, καταστροφικές ιστορίες, φόβο και κριτική στους άλλους. Εάν κάποιος ψάχνει να βρει ένα κάδο απορριμάτων για να πετάξει τα σκουπίδια του, κοίταξε να μην είσαι εσύ!

2. Πλήρωσε τα χρέη σου στην ώρα τους. Ταυτόχρονα ζήτησε πίσω αυτά που σου χρωστάνε ή εάν δεν μπορείς άφησε το να πάει στην ευχή!

3. Να κρατάς τις υποσχέσεις σου. Εάν δεν το έχεις κάνει, αναρωτήσου το γιατί. Πάντοτε μπορείς να αλλάξεις γνώμη ζητώντας συγνώμη, να ξαναδιαπραγματευτείς ή να προσφέρεις μια εναλλακτική λύση σε μια υπόσχεση που δεν διατήρησες, μην το κάνεις, όμως, συνήθεια. Ο πιο απλός τρόπος για να αποφύγεις να μην κάνεις κάτι που υποσχέθηκες είναι να πεις αμέσως “όχι”.

4. Αφιέρωσε χρόνο μονάχα στα πράγματα που σε ευχαριστούν να κάνεις .

5. Επέτρεψε στον εαυτό σου να ξεκουράζετε όταν χρειάζεται και να δρας όταν σου παρουσιάζεται μια καλή ευκαιρία.

6. Πέτα, συμάζεψε και οργανώσου. Δεν υπάρχει τίποτε χειρότερο από το να σου “ρουφήξει” την ενέργεια σου ένας χώρος ακατάστατος και γεμάτος από πράγματα του παρελθόντος που δεν σου χρησιμεύουν πια!

7. Να δίνεις προτεραιότητα στην υγεία σου. Χωρίς την μηχανή του σώματος σου , δουλεύοντας στο μέγιστο, δεν μπορείς να κάνεις και πολλά. Κάνε συχνά διαλείμματα.

8. Αντιμετώπισε τις τοξικές καταστάσεις που ανέχεσαι, από το να εξαγοράσεις ένα φίλο ή κάποιο μέλος της οικογένειας, μέχρι στο να ανέχεσαι αρνητικές ενέργειες ενός συντρόφου ή κάποιας ομάδας. Λάβε τα αναγκαία μέτρα.

9. Αποδοχή. Από το να χαλάς την “ζαχαρένια” σου με μια κατάσταση που δεν μπορείς να αλλάξεις κάνε τον “κινέζο”.

10. Συγχώρεσε, άφησε μια κατάσταση που σου προκαλεί πόνο , μπορείς πάντα να επιλέξεις να αφήσεις και να απελευθερώσεις τον πόνο της μνήμης!

Dalai Lama

tilestwra.com

Ένα γράμμα από ένα παιδί στους γονείς του…

Αγαπητοί μου γονείς, καμιά φορά σας μισώ…

…και σας μισώ, γιατί με κοροϊδεύετε. Το ότι είμαι μικρός δε σημαίνει ότι δεν καταλαβαίνω τι συμβαίνει εδώ και χρόνια. Παλιά, θυμάμαι, που κάθε μέρα το πρωί με ξυπνούσες, μαμά, και μου έλεγες να τρέξω γιατί ο μπαμπάς με περίμενε και το γάλα μου θα κρύωνε! Μισοκοιμισμένος έτρεχα κι εσύ με τον μπαμπά γελούσατε.

Αλλά κι εσύ, μπαμπά, τώρα φεύγεις πιο νωρίς και δε σε βλέπω και η μαμά κάθε πρωί κοπανάει τα ντουλάπια με θυμό. Κι ας μου χαμογελάει. Είναι ψεύτικο γιατί δε γελάνε τα μάτια της. Και τα μεσημέρια, στο τραπέζι, αντί να μιλάμε και να γελάμε όπως παλιά, μιλάω μόνο εγώ για το σχολείο μου. Κι αυτό με το ζόρι. Γιατί και για το σχολείο μου τί να σας πω; Oτι κάθε πρωί σχεδόν κοιμάμαι στο θρανίο, γιατί πολλά βράδια έχω εφιάλτες ότι κάποιος με κυνηγάει; Ότι, τελευταία, μιλάω στα διαλείμματα με τη δασκάλα μου, γιατί μπορεί να έχω χτυπήσει ένα παιδάκι; Ναι μαμά, μπορεί και να το χτύπησα. Γιατί αυτό το παιδάκι με κάλεσε στο πάρτι του και έφεραν τις προσκλήσεις ο μπαμπάς και η μαμά του, που ήταν χαμογελαστοί και πιασμένοι από το χέρι και ζήλεψα, μαμά και μπαμπά, που αυτό το αγαπάνε οι γονείς του και δεν του λένε ψέματα.

Γιατί εγώ δε θυμάμαι από πότε έχετε να πιαστείτε από το χέρι, ή μάλλον θυμάμαι, από τη γιορτή το καλοκαίρι στα νήπια πριν τέσσερα χρόνια και μετά ποτέ ξανά. Και τα πρωινά του Σαββάτου πηγαίναμε στην παιδική χαρά ή βόλτες κι όταν ξυπνούσα έτρεχα στον καναπέ που ήσασταν αγκαλιά. Και τώρα ξυπνάω και εσύ μαμά μου ετοιμάζεις ρούχα για να πάω στη γιαγιά και ο μπαμπάς οδηγεί αμίλητος μέχρι εκεί.

Εντάξει, μπορεί να μην είμαι πολύ καλό παιδί και σας στενοχωρώ, το ξέρω. Άμα όμως φταίω εγώ που είστε έτσι, θέλω να μου το πείτε. Κι εγώ θα παίρνω πάντα άριστα για να χαίρεστε και να με αγαπάτε. Α. Και ξέρω τώρα τι σημαίνει αυτό το «διαζύγιο» που καμιά φορά ακούω ψιθυριστά να λες στο τηλέφωνο, μαμά. Είναι όταν η μαμά σου και ο μπαμπάς σου δεν αγαπιούνται και μένουν σε άλλα σπίτια. Διαβάσαμε λίγο καιρό πριν ένα βιβλίο στο σχολείο και τότε κατάλαβα ότι όλα εκείνα που έλεγε ότι κάνουν οι γονείς του παιδιού στο βιβλίο, τα κάνετε εσείς.

Γιατί, όμως, όταν σας ρωτάω, μου λέτε ψέματα; Γιατί η γιαγιά και ο παππούς είναι στενοχωρημένοι; Γιατί όταν μπαίνω στο δωμάτιο κάνετε ότι χαμογελάτε; Αφού ακούω ότι τσακώνεστε ψιθυριστά. Κι άμα θέλετε να το ξέρετε κι αυτό, ακόμη κι αν καταφέρω να κοιμηθώ ήρεμα κάποιο βράδυ, συχνά με ξυπνάει η πόρτα, άμα καμιά φορά αργείς, μπαμπά. Και ακόμη, ότι πολλές φορές το βράδυ μυστικά σηκώνομαι να δω αν είστε και οι δυο στο σπίτι. Το βλέπω ότι είσαι στον καναπέ, μπαμπά, και εσύ μαμά με κλειστή πόρτα στο δωμάτιό σας. Και τότε γιατί το πρωί κάνεις ότι βγαίνεις από το δωμάτιο, μπαμπά; Καθόλου δε με νοιάζει, όμως, τί γίνεται στο σπίτι. Θέλω να φεύγω να πηγαίνω στο σχολείο μου στους φίλους μου.

Ναι, αλλά κι ο φίλος μου δε με νοιάζει, γιατί μου λέει για το αδερφάκι του το μικρό και ζηλεύω. Εγώ δεν έχω κανέναν να παίζω, γιατί όλο είστε μουτρωμένοι και έχουμε σταματήσει και τα επιτραπέζια. Κι ούτε κουβέντα ξανά για αδερφάκι που είχατε υποσχεθεί. Κι άλλο ψέμα μου είπατε. Όμως κι αυτό δε με νοιάζει, γιατί παίζω όσες ώρες θέλω στον υπολογιστή τα απογεύματα, τον έχω όλο δικό μου και μου αρέσει να σκοτώνω όλους τους κακούς εκεί στα παιχνίδια μου.

Γιατί όλοι οι μεγάλοι είναι κακοί και λένε ψέματα. Και δεν απαντάνε σε ό,τι τους ρωτάς, ή απαντάνε με ψέματα. Και σου γυρνάω και την πλάτη, μαμά, κι ας κλαις όσο θες. Σε έχω δει τόσες φορές να σκουπίζεις τα μάτια σου, όταν νομίζεις πως δε σε βλέπει κανένας, που θυμώνω. Και με σένα και με τον μπαμπά. Ναι, αλλά γιατί να συμβαίνει αυτό σε μας; Αφού με αγαπούσατε. Τώρα γιατί δε σας νοιάζει άμα στενοχωριέμαι; Κι αυτό που μισώ πιο πολύ είναι ότι δεν ξέρω τι λάθος έκανα. Εσείς δε λέγατε ότι δεν έχει σημασία το λάθος και απλά το διορθώνεις; Το σκέφτομαι πολλές φορές. Και καμιά φορά, όταν προσεύχομαι, υπόσχομαι ότι θα είμαι το καλύτερο παιδί, φτάνει να ξαναγίνουμε όπως παλιά. Δε γινόμαστε όμως.

Κι εγώ δε θα σας ξαναρωτήσω τίποτα για όλα αυτά που συμβαίνουν. Θα φύγω, όμως, μια μέρα και θα κλαίτε και θα στενοχωριέστε. Θα είμαι μόνος μου και δε θα με νοιάζει πού θα κοιμάται ο μπαμπάς, με ποιον τηλεφωνιέται η μαμά και γιατί κάνετε λες κι είστε εχθροί. Και δε θα σας μιλάω τότε. Ήδη δε σας μιλάω. Σας μισώ καμιά φορά. Έχω θυμώσει για όλα τα ψέματα. Για όλες τις φορές που σας ρωτάω αν αγαπιέστε κι άμα θα χωρίσετε και μου απαντάτε ότι δεν ξέρω τι λέω. Έχω θυμώσει που δε με αγαπάτε πια. Αλλά δε με νοιάζει καθόλου. Το ξέρω ότι είμαι πολύ κακό παιδί, αλλά δε με νοιάζει κα-θό-λου…

Κείμενο: Ηρώ Δημητρίου, Εκπαιδευτικός Π.Ε.

animartists.com

Πηγή

Ένας χωρισμός είναι κι ένας μικρός θάνατος» λένε οι ψυχολόγοι όταν θέλουν να τονίσουν την επίπτωση που έχει στην ψυχολογία του ανθρώπου ένας χωρισμός από μια σχέση που τον ενδιέφερε.

Ναι χωρίσατε. Τα πράγματα είναι δύσκολα και ίσως συνεχίσουν για πολύ καιρό ακόμα να είναι δύσκολα. Για να φτάσετε στο τέλος, όμως, σημαίνει κάτι και ίσως πρέπει να πάρεις παρηγοριά από το γεγονός ότι υπάρχουν λόγοι που θα έπρεπε να χαίρεσαι που αυτή η σχέση έληξε.

Μήπως είναι κάποιοι από τους παρακάτω;

1. Πάντα φοβόσουν ότι θα σε εγκατέλειπε.

2. Έβλεπες άλλα ζευγάρια και πάντα χαιρόσουν με αυτά, και όχι με τη δική σας τη σχέση.

3. Όταν αναλογίζεσαι τη σχέση σας, σου έρχονται οι άσχημες στιγμές πρώτα.

4. Η ζήλια κυριαρχούσε μεταξύ σας.

5. Σε έκανε να αισθάνεσαι άσχημα για πράγματα που σου άρεσαν.

6. Δεν σε υποστήριζε στα όνειρά σου τα επαγγελματικά ή τα προσωπικά.

7. Έχασες φίλους εξαιτίας του.

12. Συνεχώς ανησυχούσατε ή ο ένας ή ο άλλος για το τι κάνετε όταν είστε χώρια.

13. Μαλώνατε για μικροπράγματα.

14. Ένας από τους δυο σας συνεχώς ανέφερε ότι θα χωρίσετε.

15. Οι φίλοι σου και η οικογένειά σου έλεγαν πως είναι καλύτερα να είστε μακριά ο ένας από τον άλλον.

16. Πιο πολύ ανησυχούσες για το μέλλον σου μαζί του, παρά ένιωθες χαρά.

17. Η σχέση σας δε σε έκανε καλύτερη σαν άνθρωπο, ούτε σε πήγαινε παρακάτω.

18. Εάν το καλοσκεφτόσουν, δεν ταίριαζαν οι ζωές σας και πολύ.

Πηγή

Σε περίπτωση που δεν ξέρεις ακόμα τι να σκεφτείς για το νέο σου ραντεβού!
Είσαι σίγουρη πως του αρέσεις, αλλά δεν είσαι σίγουρη αν το αρχικό σου ενδιαφέρον για εκείνον οδηγεί σε κάτι περισσότερο. Τα σημάδια σου αποκαλύπτουν…
Απλώς δεν τον γουστάρεις αν…
1. Βρίσκεις τον εαυτό σου να μιλάει περισσότερο για τα μειονεκτήματά του παρά για τα προσόντα που διαθέτει.

2. Δεν σε νοιάζει ιδιαίτερα αν θα επιστρέψει το τηλεφώνημα ή το μήνυμά σου. Όπως επίσης δεν πιάνεις τον εαυτό σου να ανυπομονείς να στείλεις εσύ μήνυμα ή να του τηλεφωνήσεις.
3. Δεν έρχεται αυθόρμητα στη σκέψη σου μέσα στην ημέρα.
4. Ρωτάς τον εαυτό σου πώς θα αισθανόταν αν δεν τον ξαναέβλεπε και η απάντηση είναι “μμμ, ok”.
5. Την πρώτη φορά που κοιμάται σπίτι σου δεν έχεις απολύτως κανένα πρόβλημα να κάνεις τη συνηθισμένη beaute ρουτίνα σου – να πλύνεις τα δόντια σου, να βάλεις τις κρέμες σου, να κοιτάξεις αν τα φρύδια σου είναι εντάξει, να βάλεις κρέμα ματιών.
Ακόμα δεν είσαι σίγουρη;
Άκουσε προσεκτικά τον εαυτό σου όταν μιλάει για τα συναισθήματα που έχεις αυτόν. Απόλαυσες τον χρόνο που είχες μαζί του; Ένιωθες άνετα; Μπορείς να φανταστείς να είσαι θυμωμένη μαζί του και παρόλ’ αυτά να θες να τα βρείτε; Ανησυχείς τι να πεις όταν είστε μαζί;
Αν οι απαντήσεις σου είναι “όχι” κάνε στον εαυτό σου τις παρακάτω δύο ερωτήσεις και βεβαιώσου πως απλώς ΔΕΝ τον γουστάρεις:
Νιώθεις έλξη για εκείνον; Η σωματική έλξη δεν πρέπει να είναι η βάση μιας σχέσης, αλλά είναι βασικό συστατικό της. Αν είσαι ελαφρώς αρνητική για την εμφάνισή του μην πεις στον εαυτό σου πως θα σε κερδίσει η προσωπικότητά του. Δε θα συμβεί ποτέ αυτό.
Θες να τον ξαναδείς; Αν γυρνώντας σπίτι από το πρώτο σας ραντεβού δε νιώθεις ενθουσιασμένη για τη δεύτερη συνάντηση τότε δεν ενδιαφέρεσαι για εκείνον. Το να πιέσεις τον εαυτό σου για δεύτερο ραντεβού είναι λάθος.

Πηγή

Τι είναι η κατάθλιψη;

Η κατάθλιψη είναι κάτι περισσότερο από την κακή διάθεση. Είναι κάτι περισσότερο από τα καθημερινά σκαμπανεβάσματα. Όταν η πεσμένη διάθεση, μαζί με κάποια άλλα συ­μπτώματα, διαρκεί περισσότερο από δύο βδομάδες, μπορεί να χαρακτηριστεί αυτή n κα­τάσταση ως κλινική κατάθλιψη. Η κλινική κατάθλιψη είναι ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας που επηρεάζει το άτομο σε πολλούς τομείς της ζωής του: τα συναισθήματα, τη συμπεριφορά, τη φυσική υγεία και εμφάνιση, την ακαδημαϊκή επίδοση, την κοινωνική δραστηριότητα, και την ικανότητα του να χειρίζεται τις καθημερινές καταστάσεις.

Τι προκαλεί την κλινική κατάθλιψη;

Δεν γνωρίζουμε ακόμα όλες τις αιτίες της κατάθλιψης, αλλά φαίνεται ότι κάποιοι βιο­λογικοί και συναισθηματικοί παράγοντες αυξάνουν την πιθανότητα να εμφανίσει ένα άτομο διαταραχή κατάθλιψης.

Είναι σοβαρή διαταραχή;

Η κατάθλιψη μπορεί να είναι πολύ σοβαρή. Έχει συνδεθεί με χαμηλή σχολική επίδο­ση, κατάχρηση αλκοόλ και ναρκωτικών και συναισθήματα απαισιοδοξίας και χαμηλής αυτοεκτίμησης. Τα τελευταία 25 χρόνια, οι αυτοκτονίες στους εφήβους και στους νεαρούς ενήλικες έχουν αυξηθεί δραματικά. Η αυτοκτονία συχνά συνδέεται με κατάθλιψη.

Μοιάζουν μεταξύ τους οι διάφορες καταθλιπτικές διαταραχές;

Υπάρχουν διάφορες μορφές κατάθλιψης. Κάποιοι άνθρωποι βιώνουν μόνο ένα κατα­θλιπτικό επεισόδιο, και άλλοι πολύ περισσότερα. Κάποια καταθλιπτικά επεισόδια ξεκι­νούν ξαφνικά χωρίς να υπάρχει εμφανής αιτία, ενώ κάποια άλλα μπορεί να συνδέονται με ένα συγκεκριμένο γεγονός ή stress. Κάποιοι άνθρωποι που έχουν κατάθλιψη δεν μπορούν να εκτελέσουν ούτε καν τις καθημερινές τους δραστηριότητες -όπως το να σηκωθούν το πρωί από το κρεβάτι και να ντυθούν. Άλλοι αν και συνεχίζουν την καθημερινότητά τους ως συνήθως, είναι ξεκάθαρο ότι δρουν ή σκέφτονται διαφορετικά από παλιά.

Μπορεί να θεραπευτεί;

Ακόμα και το 80-90% των ανθρώπων με κατάθλιψη μπορούν να βοηθηθούν. Το άτομο μπορεί να βρει ανακούφιση γρήγορα από τα συμπτώματα του με ψυχοθεραπεία, φάρμακα ή συνδυασμό των δύο. Το πιο σημαντικό βήμα για να ξεπεράσει κανείς την κατάθλιψη -και κάποιες φορές το δυσκολότερο- είναι να ζητήσει βοήθεια.

Γιατί οι άνθρωποι δεν παίρνουν τη βοήθεια που χρειάζονται;

Συχνά οι άνθρωποι δεν ξέρουν ότι υποφέρουν από κατάθλιψη, με αποτέλεσμα να μη ζητάνε ή να μη λαμβάνουν την κατάλληλη βοήθεια. Συχνά έχουν ένα πρόβλημα χωρίς να μπορούν να αναγνωρίσουν τα συμπτώματα της κατάθλιψης στον εαυτό τους ή σε κάποιο άλλο άτομο για το οποίο νοιάζονται.

Μύθοι και πραγματικότητες γύρω από την κατάθλιψη

Υπάρχουν κάποιοι μύθοι γύρω από την κατάθλιψη που πολλές φορές μπορεί να είναι η αιτία που ένα άτομο που υποφέρει από αυτή να μη λαμβάνει την κατάλληλη θεραπεία.

ΜΥΘΟΣ

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Είναι φυσιολογικό για τους εφήβους να είναι κακόκεφοι -δεν υποφέρουν από πραγματική κατάθλιψη.

Η κατάθλιψη επηρεάζει όλους τους ανθρώπους ανεξάρτητα από την ηλικία τους.

Αυτοί που ισχυρίζονται ότι έχουν κατάθλιψη εί­ναι αδύναμοι. Δεν υπάρχει τίποτα που να μπορεί να κάνει κάποιος για να τους βοηθήσει.

Η κατάθλιψη δεν είναι αδυναμία, αλλά μια σοβαρή ψυχική διαταραχή. Όσοι υποφέρουν από αυτή χρειάζονται επαγγελματική βοήθεια.

Με το να μιλάς για την κατάθλιψη απλά το κά­νεις χειρότερο.

Μπορείς να βοηθήσεις κάποιον που υποφέρει από κατάθλιψη να αναγνωρίσει πιο εύκολα την ανάγκη του για επαγγελματική βοήθεια, αν του μιλήσεις.

Οι άνθρωποι που μιλάνε για αυτοκτονία δεν αυτοκτονούν.

Πολλοί από αυτούς που αυτοκτονούν δίνουν σήμα­τα προειδοποίησης από πριν στην οικογένεια και στους φίλους τους. Τέτοια μπορεί να είναι φράσεις όπως «Μακάρι να πέθαινα», «Δεν αντέχω άλλο», «Οι γονείς μου θα ήταν καλύτερα χωρίς εμένα». Ακόμα, κάποιοι μπορεί να μιλήσουν σε ένα φίλο/η για ένα σχέδιο αυτοκτονίας που σκέφτονται. Αν σου πει κάτι τέτοιο ένας φίλος/η σου, πρέπει να το πά­ρεις πολύ σοβαρά. Πρέπει αμέσως να μιλήσεις σε κάποιον που μπορεί να τον βοηθήσει ή να επικοι­νωνήσεις με την αρμόδια υπηρεσία του Πανεπιστη­μίου, το Συμβουλευτικό Κέντρο Φοιτητών.

Ποια είναι τα συμπτώματα;

Οι άνθρωποι που υποφέρουν από κατάθλιψη δυσκολεύονται να αναγνωρίσουν τα συμπτώματα τους. Μπορεί να χρειάζονται τη βοήθεια σου. Κοίταξε τα συμπτώματα που ακολουθούν για να τα έχεις στο νου σου, εάν κάποιος φίλος/η σου τα έχει περισσότερο από δύο βδομάδες.

Λέει ότι νιώθει:

–  λυπημένος/η ή «άδειος/α»

–  απαισιόδοξος/η ή ένοχος/η

–  αβοήθητος/η ή ανάξιος/α;

Φαίνεται:

–  ανίκανος/η να πάρει αποφάσεις

–  ανίκανος/η να συγκεντρωθεί ή να θυμηθεί

–  να έχει χάσει το ενδιαφέρον ή την ευχαρίστηση του/της στις καθημερινές δραστηριότητες

–  να έχει περισσότερα προβλήματα με το Πανεπιστήμιο ή την οικογένεια του

Παραπονιέται:

–  ότι δεν έχει ενέργεια

–  ότι δυσκολεύεται να κοιμηθεί ή ότι ξυπνάει συχνά τα βράδια

–  για προβλήματα διατροφής, πήρε ή έχασε πολύ βάρος

–  για πονοκεφάλους, πόνους στο στομάχι ή πόνους στην πλάτη

–  για χρόνιους πόνους στους συνδέσμους ή στους μυς

Έχει αλλάξει ξαφνικά η συμπεριφορά του και:

–  είναι κουρασμένος/η ή πιο ευέξαπτος/η

–  θέλει να μένει μόνος/η την περισσότερη ώρα

–  έχει αφήσει τις προτεραιότητες του/της ή χόμπυ και δραστηριότητες

–  νομίζεις ότι πίνει πολύ ή παίρνει ναρκωτικά

Έχει μιλήσει:

–  για θάνατο, για αυτοκτονία ή προσπάθησε να αυτοκτονήσει

Αν δεις ότι πολλά από τα προηγούμενα συμπτώματα ταιριάζουν στο φίλο/η σου τότε πρέπει να τον/την βοηθήσεις. Άκουσε τον/την και ενθάρρυνε τον/την να ζητήσει θεραπεία.

Πηγή