Κατηγορία: Ψυχολογία

Δεν είναι λίγες οι φορές, που νιώθουμε ότι όλα μας πηγαίνουν στραβά και δεν υπάρχει τίποτα που να μπορει να μας κάνει να αισθανθούμε καλύτερα…

Είναι αμέτρητες οι φορές, που νιώθουμε ότι έχουμε πιάσει “πάτο” και αναρωτιόμαστε, εάν θα έρθουν καλύτερες μέρες.
Δεν πρέπει να μας παίρνει από κάτω, γιατί όλα περνούν και παρακάτω, σας δίνουμε δέκα μεγάλες αλήθειες, που, αν τις διαβάζετε συχνά όταν ειστε στα “κάτω” σας, θα καταφέρετε να αλλάξετε κατά πολύ τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζετε τη ζωή σας:

1. Ο πόνος είναι μέρος της ζωής και της αγάπης και σε βοηθάει να ωριμάσεις

2. Οι θετικές σκέψεις νικούν τη μισή μάχη

3. Οι μεγαλύτεροι φόβοι μας δεν υπάρχουν στα αλήθεια

4. Ωριμάζουμε μέσα από τις εμπειρίες μας

5. Δεν μπορείς να αλλάξεις τις καταστάσεις αλλά μόνο να αναλάβεις την ευθύνη τους

6. Το παρόν είναι αυτό που πρέπει να διαχειριζόμαστε

7. Πάντα υπάρχει κάτι για το οποίο πρέπει να νιώθουμε ευγνώμονες

8. Για να συμβούν σπουδαία πράγματα απαιτείται χρόνος

9. Δεν πρέπει να αφήνετε τους άλλους να σας εκμεταλλεύονται 10. Σκέψου ότι δεν είσαι μόνος

Πηγή

«Μαμά τι συμβαίνει;»

«Τίποτα παιδί μου, γιατί;»

«Δεν γελάς πλέον μαμά.»

Τα παιδιά μου μπορούν να με διαβάσουν σαν ανοιχτό βιβλίο.Έχω ακούσει αυτές τις λέξεις άπειρες φορές.Κάθε μέρα έχω το άγχος της καθημερινότητας και πλέον μου έχει γίνει συνήθεια.Όλοι μας πλέον έχουμε γίνει πολλοί σοβαροί.Έχουμε τόσες υποχρεώσεις και ζητήματα που μας απασχολούν καθημερινά.

Έτσι λοιπόν μια μαμά ξεχνάει να γελάσει.

Και το χειρότερο από όλα είναι πως επηρεάζονται τα πάντα γύρω της όταν δεν γελάει πια.

Όταν σκέφτομαι τις αγαπημένες μου αναμνήσεις, όλες είναι γεμάτες με γέλιο και χαρά.

Οι αναμνήσεις αυτές είναι τα παιδιά μου, ο άντρας μου ή οι φίλοι μου και σε όλες είμαι χαρούμενη και γελάω και κόντευα  να πέσω κάτω από το γέλιο.Είμαι αστεία όταν γελάω γιατί γελάω με όλη μου την καρδιά.

Όμως ξέχασα να γελάω.

Κάτι έπρεπε να κάνω.

Έπρεπε να ξαναβρώ το γέλιο στην ζωή μου.Για αυτό απευθύνθηκα στις όμορφες αναμνήσεις μου με τους φίλους μου και την οικογένεια μου.

Στην αρχή κυνηγούσα το γέλιο.Και άρχισα να το βρίσκω σιγά σιγά. Άρχισα να νιώθω την ασφάλεια που μου έλειπε και την εμπιστοσύνη που σου εμπνέει ο άνθρωπος που μοιράζεσαι τις χαρούμενες στιγμές.

Άρχισα να νιώθω υγιής  και το άγχος που είχε μπει στην ζωή μου το εγκατέλειπα σταδιακά.Η καρδιά μου χτυπούσε κανονικά και όχι με την αγωνία ότι δεν προλαβαίνω τίποτα.

Ο ήλιος κάθε μέρα ανατέλλει αλλά για εμένα ήταν  το ίδιο. Όταν βρήκα το γέλιο στην ζωή μου ένιωθα πως η λιακάδα ήταν στην ψυχή των παιδιών μου και το σπίτι μου ήταν το καταφύγιό μας.Ένιωθα πως τα παιδιά μου ήταν κοντά μου και ηρεμούσαν όταν γελούσαμε μαζί.

Σαν άνθρωπος είμαι συναισθηματικός  αλλά ήμουν γεμάτη αρνητικά συναισθήματα όπως λύπη,θυμό, ενόχληση αλλά όχι χαρά.Περνώντας όμορφα με τους ανθρώπους που αγαπώ και γελώντας βρήκα την χαρά που έλειπε.Ήταν δύσκολο στην αρχή αλλά όχι ακατόρθωτο.

Σήμερα γελάω ξανά.

Τα παιδιά μου με ρωτάνε πιο συχνά:«Πες μας μαμά γιατί γελάς;»

Δεν τους απαντώ. Γιατί;Επειδή γελάω!

babyradio.gr– Κατερίνα Π.

Τα παιδιά έχουν ευαίσθητο εγκέφαλο. Αν ο 10χρονος Δημητράκης χτυπήσει το κεφάλι του στο τσιμέντο, το τραύμα του θα είναι πιο σοβαρό από αυτό του 35χρονου πατέρα του υπό τις ίδιες συνθήκες.

Οι περισσότεροι το γνωρίζουμε αυτό ενστικτωδώς. Αυτό που συχνά αγνοούμε, όμως, είναι το γεγονός ότι ο εγκέφαλος των παιδιών δεν είναι μόνο σωματικά πιο εύθραυστος, αλλά και διανοητικά. Οι ψυχολόγοι παρομοιάζουν το εγκέφαλο ενός παιδιού με πλαστελίνη. Τα σκληρά λόγια του μπαμπά του Δημητράκη μπορεί να μείνουν στον γιο του για χρόνια.
Αυτά τα φαινομενικά αβλαβή λόγια μπορεί να επηρεάσουν την ψυχολογική του ανάπτυξη στην ενήλικη ζωή του.

Δείτε 4 επικίνδυνες φράσεις που ακούνε τα παιδιά πολύ συχνά.

1. “Είσαι πολύ ευαίσθητος.”

Σύμφωνα με ψυχολόγους, πολλά παιδιά γεννιούνται με πολύ καλά ρυθμισμένο νευρικό σύστημα. Έτσι, αντιδρούν γρήγορα και έντονα σχεδόν στα πάντα. Οι γονείς αυτών των παιδιών κάνουν το λάθος να τους αφαιρούν την ευαισθησία αυτή.

Με τον καιρό, η χημεία του εγκεφάλου του παιδιού αποσυντονίζεται και μειώνεται η ικανότητα του να συμπάσχει με τους άλλους. Στην τελική αν μάθουν ότι τα συναισθήματα τους δεν έχουν σημασία, γιατί να πιστεύουν ότι μετράνε τα συναισθήματα κάποιου άλλου;

Η Elinor Bashe, παιδοψυχολόγος, ενθαρρύνει τους γονείς να ακούνε και να αποδέχονται τα συναισθήματα του παιδιού τους, ακόμα και αν δεν τους φαίνονται λογικά.

2. “Έτσι είναι η ζωή.”

Όταν το παιδί σας γυρίζει σπίτι αναστατωμένο επειδή αυτός/αυτή που του αρέσει απέρριψε την πρόταση του για να πάνε μαζί στον χορό, μπορεί να μπείτε στον πειρασμό να πείτε “Έτσι είναι η ζωή”. Αλλά αυτό που υπονοεί αυτή η φράση είναι “Η εμπειρία σου δεν είναι κάτι μοναδικό, γι’αυτό βούλωσε το”.

Αυτό μπορεί να ταιριάζει σαν απάντηση σε έναν 25χρονο υπό τις ίδιες προϋποθέσεις. Αλλά ο εγκέφαλος ενός παιδιού δεν μπορεί να συλλάβει το γεγονός ότι οι εμπειρίες του δεν είναι μοναδικές. Όταν του το λέτε, νιώθει ένοχο, νευριασμένο και μπερδεμένο
Αντί γι’αυτό, απλά δώστε αξία στην εμπειρία του και μετά ενθαρρύνετε την αντοχή του.

3. “Γιατί έτσι είπα.”

Το καταλαβαίνουμε. Ο Δημητράκης δεν θέλει να κοιμηθεί από τις 8 το βράδυ, εκτός κι αν μάθει τον λόγο. Η μαμά του, εξοργισμένη, του απαντάει, “Θες να μάθεις γιατί; Γιατί έτσι είπα”.

Αυτή είναι μια απαίσια απάντηση. Έχει την τάση να δημιουργεί μίσος στα παιδιά, γιατί τα αναγκάζει να αποδεχτούν μια δογματική πεποίθηση. Αυτό θα οδηγήσει αναπόφευκτα σε αγώνα για την εξουσία, όταν το παιδί σκεφτεί τις δικές του απαντήσεις που αμφισβητούν την εξουσία των γονιών.

Αντί γι’αυτό, όσο εκνευριστικό κι αν είναι, γιατί απλά να μην απαντήσετε στην ερώτηση; Οι αποφάσεις σας για το παιδί σας βασίζονται στην λογική, γιατί να μην τις μοιραστείτε και με το παιδί σας; Αυτό θα το βοηθήσει να καταλάβει ότι μερικές φορές αυτός που έχει την εξουσία ξέρει τι είναι καλύτερο.

4. “Σκάσε.”

Τα παιδιά μαθαίνουν από μικρή ηλικία ότι η φράση “σκάσε” είναι προσβολή. Αλλά ας το παραδεχτούμε, το τελευταίο άτομο που θα έπρεπε να προσβάλει ένα παιδί είναι ο γονιός του. Βέβαια, είναι πολύ πιθανό να υπάρχει καλός λόγος πίσω από το “σκάσε”.

Είναι πιθανό να είστε φορτισμένοι. Συμβαίνει. Το παιδί σας δεν σταματάει να τραγουδάει και είναι εκνευριστικό. Αλλά αντί να του πείτε να σκάσει, γιατί δεν του εξηγείτε – “Η μαμά είχε μια δύσκολη μέρα και θα το εκτιμούσε αν ήσουν ήσυχος”.

Ακόμα καλύτερα, δώστε στο παιδί σας την ευκαιρία να κάνει όση φασαρία θέλει μέχρι την τάδε ώρα – μετά πρέπει να κάνει ησυχία.

Θέλετε να μάθετε ποιες άλλες φράσεις πρέπει να αποφεύγετε να λέτε στο παιδί σας; Δείτε το βίντεο:

Εσείς τι πιστεύετε πάνω στο θέμα;

Credit: davidwolfe.com

Στην παιδική μας ηλικία μας αναγκάζουν να συγχωρούμε. Για παράδειγμα, όταν το αγοράκι του γείτονα πήρε το παιχνίδι σας, τον ανάγκασαν να σας απολογηθεί κι εσείς αναγκαστήκατε να το συγχωρήσετε. Αλλά αυτό δεν σήμαινε τίποτα – μπορεί να κρατούσατε κακία για πολύ καιρό.

Στην ενήλική ζωή, συχνά περιμένουμε μια συγγνώμη, αλλά μάταια.

Καταλαβαίνουμε πόσο σημαντικό είναι να ξέρεις πώς να συγχωρείς και να απολογείσαι και θέλουμε να μοιραστούμε μαζί σας κάποιους σημαντικούς λόγους για τους οποίους δεν πρέπει να κρατάτε κακία για τίποτα.

Ακόμα και όταν κάποιος απολογείται, θυμόμαστε τι μας έχουν κάνει – και αυτό είναι μέρος της προσωπικής μας ιστορίας. Κουβαλάμε το βάρος αυτών των αδικημάτων για όλη μας την ζωή. Και κάθε άνθρωπος που μας αδικεί μετά από αυτό κάνει το βάρος μεγαλύτερο και δεν μας αφήνει να ζήσουμε μια ήρεμη και ευχάριστη ζωή.

Αλλά υπάρχουν και άνθρωποι που μπορούν να συγχωρούν ακόμα και όσους δεν το αξίζουν, γιατί ξέρουν ότι:

Μας βοηθά να προχωρήσουμε

Το να μην συγχωρείς σημαίνει ότι κρατάς κακία, περιφρόνηση και δυσαρέσκεια. Σημαίνει ότι κρατάτε τον πόνο μέσα σας. Σκεφτόμαστε συνεχώς τα γεγονότα που μας πλήγωσαν αντί να επικεντρωνόμαστε σε πιο ευχάριστες προοπτικές.

Αυτό είναι το νόημα. Νομίζουμε ότι η συγχώρεση αφορά κάποιον που μας προσέβαλε. Ότι θα διώξει το βάρος από μέσα τους. Η αλήθεια είναι ότι η συγχώρεση είναι σημαντική κυρίως για εμάς. Δεν μπορούμε να προχωρήσουμε χωρίς αυτήν.

Η συγχώρεση είναι για όλους

Όχι μόνο για όσους ζητάνε συγγνώμη. Διαφορετικά, που θα ήταν το νόημα; Οι δυνατοί άνθρωποι συγχωρούν όσους δεν τον αξίζουν, αλλιώς η πικρία θα επηρεάσει τους άλλους μέσα από την συμπεριφορά μας. Μπορεί να γίνει τραύμα ή κόμπλεξ και να μην μπορούμε να εμπιστευτούμε τους γύρω μας.

Η συγχώρεση σημαίνει ότι αφήνεις κάτι πίσω

Μόνο όταν συγχωρούμε συμβιβαζόμαστε με το παρελθόν μας και δεν το αφήνουμε να παρέμβει στο μέλλον μας. Όταν αφήνουμε το παρελθόν και τον πόνο πίσω, καθαρίζουμε τον δρόμο μας για νέα συναισθήματα.

Δείτε επίσης:Αυτό είναι το καλύτερο φάρμακο για την κατάθλιψη

Credit: brightside.me

Μπoρεiτε να μαντέψετε;

Νέα έρευνα πoυ δημoσιεύεται στην επιστημoνική επιθεώρηση American Journal of Clinical Nutrition δεiχνει oτι oι επεξεργασμένoι υδατάνθρακες πρoκαλoύν μια oρμoνική αντiδραση στo σώμα πoυ χαμηλώνει τo σάκχαρo τoυ αiματoς. Aυτo, δυνητικά επηρεάζει την κoπωση, την ψυχική διάθεση ή έχει και oδηγεi στην εκδήλωση άλλων συμπτωμάτων της κατάθλιψης.

Δεδoμένoυ oτι η κατανάλωση υδατανθράκων αυξάνει συνήθως τα επiπεδα σακχάρoυ στo αiμα σε διάφoρα επiπεδα ανάλoγα με τo άτoμo, oι πιo επεξεργασμένoι υδατάνθρακες εiναι εκεiνoι πoυ φτάνoυν τoν γλυκαιμικo δεiκτη περισσoτερo απo άλλες τρoφές.

Στη συγκεκριμένη μελέτη, oι ερευνητές αξιoλoγησαν δεδoμένα πoυ εiχαν συλλεχθεi μεταξύ τoυ 1994 και τoυ 1998 απo την μεγάλη έρευνα Women’s Health Initiative Observational Study πoυ εiχε γiνει στις HΠA. Τα δεδoμένα αυτά πρoέκυπταν απo 70.000 γυναiκες πoυ συμμετεiχαν σε εκεiνη την μελέτη.

Aντiθετα με τoυς επεξεργασμένoυς υδατάνθρακες, διαπιστώθηκε oτι oι φυτικές iνες, τα λαχανικά και τα δημητριακά oλικής αλέσεως συνδέoνται με μειωμένo κiνδυνo της κατάθλιψης.

Oι ερευνητές υπoστηρiζoυν oτι απαιτoύνται περαιτέρω μελέτες, ωστoσo επισημαiνoυν oτι oρισμένες διατρoφικές αλλαγές θα μπoρoύσαν δυνητικά να βoηθήσoυν στη θεραπεiα της κατάθλιψης.

Πηγή

Για να καταλάβουμε πόσο σημαντικό ρόλο παίζει η ιδιο­συγκρασία του ατόμου στην υγεία του, πρέπει να θυμηθούμε τη στενή σχέση ανάμεσα στο μυαλό και στο σώμα.

Για κακη μας τύχη, το 17ο αιώνα ο διάσημος Γάλλος φι­λόσοφος Ρενέ Ντεκάρτ, ο οποίος απαρίθμησε τους κανό­νες απόκτησης της γνώσης -παρατήρηση, ανάλυση και σύνθεση— κι έκανε γνωστή τη φράση «Σκέπτομαι, άρα υπάρχω», υποστήριξε πως υπάρχει σαφής διαχωρισμός ανάμεσα στο άυλο κι αφηρημένο μυαλό και στο σώμα από σάρκα και οστά. Στον έκτο στοχασμό του έργου του Στο­χασμοί (1641) ο Ντεκάρτ υποστήριξε ότι το μυαλό και το σώμα δημιουργήθηκαν από το Θεό ως ξεχωριστες κι ανεξάρτητες οντότητες. Η παράξενη αυτή ιδέα πήγε τη μελέτη της σχέσης μυαλού και σώματος τουλάχιστον δια­κόσια χρόνια πίσω.

Σήμερα σκεφτόμαστε με πολύ διαφορετικό τρόπο. Ξέ­ρουμε ότι το μυαλό έχει διαρκή και αμφίδρομη σχέση με το σώμα μέσω του νευρικού και του ενδοκρινικού συστή­ματος. Μια από τις πρώτες αποδείξεις αυτής της σχέσης ήταν η παρατήρηση ότι οι συσπάσεις των μυών του προ­σώπου επηρεάζουν την ψυχική κατάσταση. Αν και ανέ­καθεν ήταν παραδεκτό ότι το πρόσωπο είναι ο καθρέφτης της ψυχής, μέχρι σχετικά πρόσφατα κανείς δεν φανταζό­ταν ότι οι εκφράσεις του προσώπου που υποδηλώνουν ένα συγκεκριμένο συναίσθημα, όπως το γέλιο ή το κλάμα, ακόμη κι αν προκαλούνται τεχνητά, τελικά δημιουργούν πράγματι στο άτομο τα αισθήματα που αντιπροσωπεύ­ουν. Αυτή η αμφίδρομη σχέση ανάμεσα στα συναισθήμα­τα και τη σωματική τους έκφραση, που οι ηθοποιοί τη γνωρίζουν πολύ καλά, είχε ήδη γίνει αντιληπτή από το φυσιολόγο Κάρολο Δαρβίνο και τον ψυχολόγο Γουίλιαμ Τζειμς. Ο τελευταίος παρατήρησε ότι το σφύριγμα μιας χαρούμενης μελωδίας μες στο σκοτάδι εξουδετερώνει το φόβο κι αυξάνει την αυτοπεποίθηση του ατόμου που σφυ­ρίζει. Ο Ισπανός γιατρός Γρεγόριο Μαρανιόν απέδειξε επίσης, πριν από μισό αιώνα, ότι οι άνθρωποι μπορούσαν να προκαλέσουν από μόνοι τους ένα συναίσθημα στον εαυ­τό τους, κάνοντας απλά τις αντίστοιχες σωματικές κινή­σεις.

Ο εγκέφαλος λαμβάνει πολλά ερεθίσματα που προέρ­χονται είτε από μηνύματα του σώματός μας είτε από δυ­νάμεις του περιβάλλοντος που επηρεάζουν την ισορροπία των νευροδιαβιβαστών. Αυτοί λειτουργούν ως αγγελιο­φόροι ανάμεσα στους νευρώνες που είναι υπεύθυνοι για τη διαμόρφωση της συναισθηματικής μας κατάστασης και τους νευρώνες του βλαστικού νευρικού συστήματος, που ελέγχει -ανεξάρτητα από τη συνείδησή μας- το ρυθμό της καρδιάς, την αρτηριακή πίεση, την έκκριση ορμονών, την ευκινησία του πεπτικού συστήματος, τη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος και άλλες ζωτικές λει­τουργίες.

Στις ιατρικές διαγνώσεις υπάρχει μια σειρά σωματι­κών διαταραχών που μπορούν να εξηγηθούν μόνο ψυχο­λογικά. Τα συμπτώματα αυτών των παθήσεων, γνωστών και ως ψυχοσωματικών, περιλαμβάνουν γενικευμένους πόνους, ενοχλήσεις στο γαστρεντερικό σύστημα και νευρολογικά προβλήματα ή προβλήματα στο αναπαραγωγι­κό σύστημα. Οι περισσότερες καθημερινές αγχογόνες κα­ταστάσεις μάς επηρεάζουν μόνο προσωρινά. Ορισμένα όμως συμβάντα, όπως ο θάνατος ενός αγαπημένου προ­σώπου ή η ρήξη μιας σημαντικής σχέσης, μας καθιστούν ευάλωτους σε μολύνσεις, πεπτικές διαταραχές και καρδιακές παθήσεις. Μια πρόσφατη έρευνα του Ρέντφορντ Γουίλιαμς, καθηγητή Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο του Ντιουκ, για τους ψυχολογικούς παράγοντες που αποδυ­ναμώνουν το ανοσοποιητικό σύστημα και συμβάλλουν στην εμφάνιση καρδιαγγειακών παθήσεων, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η χρόνια εχθρότητα, η κατάθλιψη, ο φό­βος και το άγχος προκαλούν σε ορισμένα άτομα υπέρτα­ση και απόφραξη των στεφανιαίων αρτηριών. Ο λόγος εί­ναι ότι αυτά τα συναισθήματα αλλοιώνουν τη λειτουργία των εγκεφαλικών κέντρων που ρυθμίζουν το ορμονικό σύ­στημα και τα πιο σημαντικά όργανα του σώματος.

Από την άλλη πλευρά, πολυάριθμες έρευνες αποδεικνύουν ότι καταστάσεις που ευνοούν την ηρεμία, όπως η συναισθηματική αποφόρτιση που προκαλεί η κουβέντα και η λεκτική έκφραση των προβλημάτων και των δυ­σκολιών, ενισχύουν τις άμυνες. Για παράδειγμα, η εβδο­μαδιαία συμμετοχή σε θεραπευτικές ομάδες ψυχολογικής στήριξης σχετίζεται με μεγαλύτερη ελπίδα και καλύτε­ρη ποιότητα ζωής σε ασθενείς που πάσχουν από χρόνιες ασθένειες και ορισμένους κακοήθεις όγκους. Ασθενείς με ψωρίαση που συμμετέχουν σε συνεδρίες χαλάρωσης ή δια­λογισμού θεραπεύονται πιο γρήγορα. Ακόμη και η κατα­γραφή των τραυματικών εμπειριών του παρελθόντος κα- ταπραυνει σημαντικά και μακροπρόθεσμα τα συμπτώμα­τα ασθενών με άσθμα ή αρθριτικά.

Όταν μιλάμε για καλή υγεία, αναφερόμαστε στην υπο­κειμενική αίσθηση ότι το σώμα μας εκτελεί κανονικά όλες τις λειτουργίες του. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας προχωράει ακόμη περισσότερο και την ορίζει ως «κατάσταση πλήρους σωματικής, πνευματικής και κοι­νωνικής ευεξίας». Ο τρόπος αντικειμενικής αξιολόγησης της λειτουργίας του σώματός μας γίνεται μέσω των ια­τρικών εξετάσεων. Ωστόσο η υγεία περνάει σχεδόν πά­ντα απαρατήρητη και τη θυμόμαστε μόνο όταν δεν αι­σθανόμαστε καλά. Γι’ αυτό οι περισσότεροι από μας δεν επισκεπτόμαστε το γιατρό παρά μόνο όταν νιώθουμε αδιάθετοι.

Η αισιόδοξη ή απαισιόδοξη στάση του ατόμου είναι άλ­λος ένας σημαντικός παράγοντας όσον αφορά την πρό­βλεψη της μακροζωίας. Ο εμπειρικός ψυχολόγος Κρίστοφερ Πίτερσον μελέτησε αυτή τη σχέση σε τουλάχι­στον χίλιους άντρες και γυναίκες επί πενήντα περίπου χρόνια. Τα αποτελέσματα, που δημοσιεύτηκαν το 1998, αποκάλυψαν ότι οι απαισιόδοξοι πέθαιναν πρόωρα με με­γαλύτερη συχνότητα από τους αισιόδοξους, και σ’ αυτό συνυπολογίζονταν και τα ατυχήματα και οι βiαιοι θάνατοι. Η καθηγήτρια Ψυχολογίας στο αμερικανικό Πανεπιστή­μιο του Γουισκόνσιν, Λιν Έιμπραμσον, σε άλλη σειρά με­λετών που δημοσιεύτηκαν την περίοδο 1998-2000 επιβε­βαίωσε ότι τα απαισιόδοξα άτομα έχουν διπλάσιες πιθα­νότητες ν’ αυτοκτονήσουν απ’ ό,τι τα αισιόδοξα.

Αργότερα, ερευνητές της διάσημης κλινικής Μάγιο (Μινεσότα), μ’ επικεφαλής το δόκτορα Τοσιίκο Μαρούτα, δημοσίευσαν μια μελέτη στην οποία είχαν μετρήσει μ’ ένα τεστ προσωπικότητας το επίπεδο απαισιοδοξίας 839 εθελοντών, κι ύστερα από τριάντα χρόνια επαλήθευ- σαν ποιος ζούσε και ποιος όχι. Τα αποτελέσματα κατέδειξαν ότι τα άτομα που είχαν χαρακτηριστεί πιο απαι­σιόδοξα πριν από τρεις δεκαετίες, είχαν στατιστικά πε­ρισσότερες πιθανότητες να ’χουν πεθάνει. Ως προς την ερμηνεία αυτών των αποτελεσμάτων, οι περισσότεροι απο τους ερευνητές συμφωνούν στην εξής υπόθεση: οι ηττο­παθείς άνθρωποι είναι πιο απρόσεκτοι κι έχουν περισσό­τερα ατυχήματα από τους αισιόδοξους.

Μέρα με τη μέρα αυξάνονται συνεχώς οι αποδείξεις που επιβεβαιώνουν τα άμεσα και έμμεσα οφέλη των θε­τικών συναισθημάτων σε σχέση με την υγεία. Η αισιό­δοξη στάση διεγείρει τους φυσικούς θεραπευτικούς μηχα­νισμούς του σώματος κι ενθαρρύνει ψυχολογικά το άτομο να υιοθετήσει υγιεινές συνήθειες. Η αισιόδοξη ιδιοσυ­γκρασία επιμηκύνει τη ζωή ανθρώπων με χρόνιες ασθέ­νειες, συμπεριλαμβανομένων όσων πάσχουν από σκλή­ρυνση κατά πλάκας, έιτζ, ατόμων που έχουν υποστεί καρ­διακή προσβολή, ασθενών με νεφρική ανεπάρκεια, υπέρ­ταση και έρπητα. Όπως απέδειξε ο ψυχολόγος του Πανε­πιστημίου του Κονέκτικατ, Γκλεν Άφλεκ, η αισιόδοξη ή απαισιόδοξη ιδιοσυγκρασία είναι ο παράγοντας που προ­διαγράφει καλύτερα την ποιότητα της καθημερινής ζωής ασθενών με άσθμα και αρθριτικά.

Άλλο ένα αξιοπρόσεκτο κι εξίσου σημαντικό στοιχείο είναι ότι αρκετοί άνθρωποι με ασθένειες στο τελευταίο στάδιο, που περιμένουν σημαντικές επετείους ή γεγονό­τα στα οποία θα ήθελαν να παρευρίσκονται, όπως ο γάμος μιας κόρης ή η γέννηση ενός εγγονιού, «καθυστερούν» το θάνατο, επιμηκύνουν τη ζωή τους μέχρι αυτό το γεγονός.

Kείμενο του ψυχοθεραπευτή Λουίς Ρόχας Μάρκος απόσπασμα από το βιβλίο οδηγός Αισιοδοξίας εκδόσεις Ωκεανίδα

Αλλάζει τα γεγονότα.

Συχνά, οι ψυχοπαθείς προσπαθούν να διαστρεβλώσουν την πραγματικότητα και να δημιουργήσουν αμφιβολίες στο μυαλό σας για τον τρόπο που τα πράγματα έγιναν στο παρελθόν. Αυτή είναι μια από τις πιο παλιές τεχνικές χειραγώγησης. Μην τους αφήνετε να το κάνουν.

Τα γυρνάνε όλα σε σας.

Οι ψυχοπαθείς προσπαθούν πάντα να βρουν το δικό σας λάθος. Αν ο σύντροφός σας σας απάτησε, είναι εξαιτίας ΣΑΣ, σωστά; Ψάχνει συνεχώς τον αποδιοπομπαίο τράγο για κάθε κακή απόφαση που αφορά εσάς, λέγοντας ότι τον κάνατε να νιώθει με ένα συγκεκριμένο τρόπο ή ότι τον πιέσατε να κάνει κάτι λάθος. Μην ψαρώνετε.

Σας ασκεί έντονη κριτική.

Ο ψυχοπαθής διατηρεί τη θέση ισχύος σε μια σχέση κάνοντας τον εαυτό του να φαίνεται καλύτερος από εσάς, πάνω από σας. Το κάνει με το να είναι συγκαταβατικός μαζί σας και με το να σας ασκεί έντονη κριτική. Προσπαθεί να σας κάνει να φαίνεστε γελοίοι μπροστά στους φίλους σας και την οικογένεια σας, ενώ αυτός φαίνεται τέλειος.

Σας απομονώνουν.

Αυτή είναι μια από τις πιο ύπουλες πράξεις του. Σε μια προσπάθεια να σας ελέγξει, σας απομονώνει από φίλους και οικογένεια. Εσείς από τη φύση σας θέλετε να βγαίνετε και να περνάτε καλά μαζί του, αλλά, Θεέ μου, δεν έχει όρεξη σήμερα. Ή καμιά άλλη στιγμή. Σας λέει κάτι; Το επόμενη πράγμα που καταλαβαίνετε είναι ότι δε βλέπετε πια τους φίλους σας. Είναι διακριτική χειραγώγηση.

Επιμένουν ότι είναι δικό σας λάθος.

Έχει να κάνει με το πως συγχωρούν τον εαυτό τους για κάθε αμαρτωλή τους πράξη. Ένας ψυχοπαθείς ποτέ δεν παραδέχεται ότι έχει κάνει κακό και το ρίχνει πάνω σας.

Credit: higherperspectives.com

1. Περνάτε όλη τη μέρα στο κρεβάτι μαζί.

Αρχικά σου αρέσει πάρα πολύ, αλλά μετά από λίγο οι φίλοι σου αρχίζουν να ανησυχούν και να σε ρωτάνε: «Που έχεις εξαφανιστεί;» «Τι συμβαίνει;» «Γιατί δεν έρχεσαι στη δουλειά;»

2. Δεν ενδιαφέρεται για τίποτα από όσα σε ενδιαφέρουν.

Σου αρέσουν πολλά πράγματα. Αλλά η φίλη σου η Κατάθλιψη μισεί τα πάντα. Λέει πως όλα είναι μάταια και μια άσκοπη σπατάλη ενέργειας. Θέλει να κάνεις μόνο όσα αρέσουν σε εκείνη: να κοιμάται, να κλαίει στο ντους, να χάνεται σε σκέψεις και να βλέπει διαφημίσεις.

3. Της αρέσει να προκαλεί σκηνές όταν είστε με κόσμο.

Ενώ είσαι στη δουλειά και διαβάζεις τα emails σου, έρχεται από το πουθενά και ουρλιάζει στα αυτιά σου μέχρι να αρχίσεις να κλαις.

4. Είναι πιθανό να ντρέπεσαι να τη γνωρίσεις στους φίλους σου.

Είναι μεγάλο κομμάτι της ζωής σου και οι φίλοι σου δεν θα σε κατακρίνουν, απλά ντρέπεσαι να την έχεις μαζί σου όπου πας.

5. Βλέπει και άλλους ανθρώπους.

Θέλει να ελέγχει τη ζωή σου, αλλά δεν θέλει να έχετε αποκλειστική σχέση. Αντιθέτως έχει πάει περίπου με το 10% του ενήλικου πληθυσμού.

6. Όταν προσπαθείς να το τελειώσεις δεν σε αφήνει με τίποτα.

Και πάνω που νόμιζες ότι έχεις γλιτώσει από αυτήν, μάντεψε ποιος αποφασίζει να έρθει ακάλεστος στο πάρτυ του φίλου σου, στη βάφτιση του ανιψιού σου και στις εξετάσεις σου. Μάλλον έχει εμμονή μαζί σου. Ίσως χρειαστεί να εκδώσετε ασφαλιστικά μέτρα.

Credit: collegehumor.com

Υπάρχει ένα παλιό ρητό στις νευροεπιστήμες που λέει «Νευρώνες που πάλλονται ταυτόχρονα, συνδέονται μεταξύ τους».

Αυτό σημαίνει ότι όσο περισσότερο χρησιμοποιούμε συγκεκριμένουςνευρικούς δρόμους στο μυαλό μας, τόσο ισχυρότερο γίνεται το κύκλωμα που συνθέτουν. Αυτός είναι ο λόγος που δουλεύει ένα άλλο παλιό ρητό, «η πρακτική μας κάνει τέλειους». Όσο περισσότερο εξασκούμε ένα μουσικό όργανο, μια γλώσσα, μια ταχυδακτυλουργία ή οτιδήποτε παρόμοιο, τόσο ισχυρότερα γίνονται τα κυκλώματα στο μυαλό που είναι υπεύθυνα γι’ αυτές τις λειτουργίες.

Οι επιστήμονες γνωρίζουν αυτά τα πράγματα εδώ και χρόνια. Ωστόσο, στις μέρες μας οι ερευνητές ανακαλύπτουν μια ακόμα πτυχή αυτής της αλήθειας:Για να μάθουμε κάτι, ακόμα πιο σημαντικό από την εξάσκηση είναι η ικανότητα να ξεμάθουμε ή να σπάσουμε τις παλιές νευρωνικές συνδέσεις που ρυθμίζουν πράγματα που δεν μας είναι χρήσιμα πλέον.Αυτό ονομάζεται «συναπτικό κλάδεμα».

Πως και Γιατί Διαγράφονται Νευρωνικες Συνδέσεις:

Φανταστείτε το μυαλό σας σαν έναν κήπο, που στη θέση της καλλιέργειας λουλουδιών, φρούτων και λαχανικών, καλλιεργείτε συναπτικές συνδέσεις ανάμεσα στους νευρώνες. Αυτές είναι οι συνδέσεις στις οποίες οι νευροδιαβιβαστές, όπως η ντοπαμίνη, η σεροτονίνη και άλλες, ταξιδεύουν κατά μήκος τους.

Τα «Νευρογλοιακά κύτταρα» είναι οι κηπουροί του εγκεφάλου και δρουν έτσι ώστε να επιταχύνουν σήματα μεταξύ συγκεκριμένων νευρώνων. Υπάρχουν και άλλα πιο εξειδικευμένα νευρογλοιακά κύτταρα που απομακρύνουν σκουπίδια, ξεριζώνουν ζιζάνια, σκοτώνουν τα παράσιτα, σκαλίζουν το έδαφος. Αυτοί οι απαραίτητοι «κηπουροί» του εγκεφάλου σας ονομάζονται «μικρογλοιακά κύτταρα.» Η δουλειά τους είναι να «κλαδεύουν» τις συναπτικές συνδέσεις. Το ερώτημα είναι, πώς ξέρουν ποια να κλαδέψουν;

Οι ερευνητές μόλις τώρα αρχίζουν να διαλευκάνουν αυτό το μυστήριο, αλλά αυτό που ξέρουν είναι ότι οι συναπτικές συνδέσεις που χρησιμοποιούνται λιγότερο «μαρκάρονται» από μια πρωτεΐνη, την C1q (αλλά και με άλλες). Όταν τα μικρογλοιακά κύτταρα ανιχνεύσουν την πρωτεΐνη αυτή, συνδέονται μαζί της και καταστρέφουν (ή κλαδεύουν αν θέλετε) τη συγκεκριμένη σύναψη.

Με αυτόν τον τρόπο δημιουργείται στον εγκέφαλο ο ελεύθερος χώρος για να οικοδομήσουμε νέες και ισχυρότερες συνδέσεις ώστε να μπορούμε να μάθουμε περισσότερα πράγματα.

Αυτός Είναι ο Λόγος που ο Ύπνος Είναι Τόσο Σημαντικός

Ο εγκέφαλός σας αυτοκαθαρίζεται όταν κοιμάστε!

Κάποιες φορές όταν μπορείτε να μάθετε κάτι νέο, ή να ξεκινήσετε μια νέα εργασία ή ένα χόμπι μπορεί να έχετε νιώσει ότι το μυαλό σας είναι γεμάτο και δε χωρά άλλες ιδέες και επιδεξιότητες. Λοιπόν, αυτό ακριβώς ισχύει κυριολεκτικά.

Όταν μαθαίνετε πολλά νέα πράγματα καινούργια για σας, ο εγκέφαλός σας χτίζει συνδέσεις, αλλά παραμένουν πολλές άλλες αδρανείς και ανεπαρκείς. Ο εγκέφαλός σας θα πρέπει να κλαδέψει πολλές από αυτές τις συνδέσεις και στη θέση τους να οικοδομήσει πιο αποδοτικά και αποτελεσματικά μονοπάτια. Αυτό το κάνει όταν κοιμόμαστε.

Όταν κοιμάστε τα κύτταρα του εγκεφάλου συρρικνώνονται έως και 60%για να δημιουργηθεί χώρος ώστε τα νευρογλοιακά κύτταρα να φθάσουν και να απομακρύνουν τα απόβλητα. Έτσι κλαδεύονται οι συνάψεις.

Όταν ξυπνάμε μετά από μια ξεκούραστη νύχτα είμαστε σε θέση να σκεφτούμε καθαρά και γρήγορα. Είναι σαν να κάναμε ανασυγκρότηση στα κατακερματισμένα αρχεία του υπολογιστή.

Το να κάνετε πνευματικές εργασίες με στέρηση ύπνου είναι σαν να προσπαθείτε να ανοίξετε δρόμο μέσα σε μια πυκνή ζούγκλα κρατώντας μόνο ένα μαχαίρι. Σε αυτό το κατάφυτο περιβάλλον τα βήματα προόδου θα είναι αργά και κουραστικά.

Αντίθετα, όταν σκέφτεστε ενώ ο εγκέφαλός σας έχει ξεκουραστεί καλά είναι σαν να περιπλανιέστε άνετα μέσα σε ένα μεγάλο πάρκο. Τα μονοπάτια είναι σαφή και οριοθετημένα και συνδέονται μεταξύ τους σε ευδιάκριτα σημεία, τα δέντρα είναι στη θέση τους, μπορείτε να δείτε εκατοντάδες μέτρα μπροστά σας την πορεία. Είναι αρκετά αναζωογονητικό.

Να Πως Μπορείς Να Ελέγχεις Τι Θα Διαγραφεί από το Μυαλό Σου:

Όπως είπαμε και πιο πριν, οι συναπτικές συνδέσεις που δεν χρησιμοποιείτε μαρκάρονται για να ανακυκλωθούν. Αυτές που παραμένουν είναι και αυτές που θα τροφοδοτηθούν και θα οξυγονωθούν. Έτσι, πρέπει να είστε προσεκτικοί για το τι σκέφτεστε.

Εάν ξοδεύετε πάρα πολύ χρόνο σκεπτόμενοι θεωρίες για το πως θα τελειώσει το «Game of Thrones» και πολύ λιγότερο για θέματα που αφορούν τη δουλειά σας, μάντεψε ποιες συνάψεις θα μαρκαριστούν για να ανακυκλωθούν.

Αν είστε σε κόντρα με κάποιον από τη δουλειά και αφιερώνετε το χρόνο σας στο πως θα τον εκδικηθείτε, και όχι στα έργα και στις ιδέες που έχετε σε εξέλιξη, θα σχηματίσετε ένα μεγάλο ιστό με συναπτικές οδούς ευφάνταστων σεναρίων εκδίκησης, αλλά φτωχές συνάψεις για τα έργα σας που θα οδηγήσουν σε κακές επινοήσεις.

Αυτό στο οποίο επικεντρωνόμαστε, αυτό επικρατεί! Μπορείτε να πλοηγήσετε κυριολεκτικά το μυαλό σας και να επιλέξετε το τι θέλετε να γίνει δίνοντας προσοχή προς την κατεύθυνση υλοποίησής του.

Φυσικά, δεν μπορείτε να ελέγξει όλα όσα σας συμβαίνουν κατά τη διάρκεια της μέρας, αλλά μπορείτε να ελέγξετε πόσο σας επηρεάζουν. Για να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι, μπορείτε να επιλέξετε αυτό που σας αρέσει και να κατασκευάσετε τις δικές σας νευρωνικές συνδέσεις προς υλοποίησή του.

Αντί να ασχολείστε με πράγματα που σας κρατάνε στάσιμους, επικεντρωθείτε σε πράγματα που μπορούν να σας κάνουν καλύτερο άνθρωπο. Αντί να φαντάζεστε σενάρια που πιθανόν ποτέ δεν θα συμβούν, διαλογιστείτε.Καθάρισε το μυαλό σας. Φέρτε το μυαλό σας στο τώρα και χρησιμοποιήστε την ψυχική σας ενέργειά προς το μονοπάτι που σας ωφελεί.

Είναι πραγματικά ένα παιχνίδι στρατηγικής. Θα πρέπει να χρησιμοποιήσετε έξυπνα το μυαλό σας, να είστε έξυπνοι. Αντισταθείτε στον πειρασμό να ασχολείστε με πράγματα που δεν σας ωφελούν, αυτό είναι που θα σας κάνει πιο έξυπνους.

Για να διαγράψετε κάτι, απλά, σταματήστε να σκέφτεστε γι ‘αυτό. Ακόμα και όταν κάποιος άλλος σας το υπενθυμίζει, εστιάστε την προσοχή σας κάπου αλλού. Αργά ή γρήγορα θα πάρει το δρόμο του και θα μαρκαριστεί για να οδηγηθεί στην ανακύκλωση.

Πηγή: share24.gr