Κατηγορία: Όμορφος Κόσμος

Μία πρωτότυπη ιδέα είχε ένας Γάλλος σχεδιαστής που κατάφερε να ενσωματώσει σε ένα τραπέζι μία κλιματιστική συσκευή η οποία δεν απαιτεί τη χρήση ηλεκτρικής ενέργειας για να δουλέψει!

Το τραπέζι ZEF μοιάζει σαν κάθε άλλο κοινό τραπέζι οξιάς με πόδια, αλλά κάνει οικονομία στο σπίτι του ιδιοκτήτη του κατά 60%.

«Θέλαμε να δούμε αν είναι πιθανό να ελέγξουμε την θερμοκρασία με την βοήθεια ενός επίπλου«, αναφέρουν οι δημιουργοί.

Κάτω από το τραπέζι οξιάς υπάρχουν σειρές από υλικό με σημείο τήξης 22° Κελσίου. Όταν η θερμοκρασία φτάνει τους 22 βαθμούς κελσίου τα μικροσφαιρίδια απελευθερώνουν την θερμότητα, με την βοήθεια του αλουμινίου που έχουν στην βάση τους και ρίχνουν την θερμοκρασία του δωματίου.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, το τραπέζι έχει δυνατότητα να μειώσει την θερμότητα έως και 60% και να μειώσει την ανάγκες κλιματισμού κατά 30%.

Όταν η θερμοκρασία κυμαίνεται από το ζεστό στο κρύο σε σύντομο χρονικό διάστημα, το τραπέζι ZEF ειναι ιδιαίτερα χρήσιμο αφού αν ένα δωμάτιο ζεσταίνεται κατά μία ηλιόλουστη μέρα και στη συνέχει η θερμοκρασία πέφτει το τραπέζι διατηρεί την θερμοκρασία του δωματίου.

Πηγή

Το τελευταίο πράγμα που θέλουμε για το σπίτι μας είναι να έχει άσχημη μυρωδιά κλεισούρας, ή ακόμη και λόγω του φαγητού που έχουμε φτιάξει και των σκουπιδιών που βρίσκονται στο καλάθι της κουζίνας.
Ακόμη και τα κατοικίδια που τόσο τα αγαπάμε και τα έχουμε στο σπίτι μας και τα φροντίζουμε, μπορεί να αφήνουν μια περίεργη μυρωδιά στον χώρο. Και τι μπορείς εσύ να κάνεις γι” αυτό;
Για να μην έρχονται λοιπόν οι επισκέπτες σου και ενοχλούνται από αυτή την κατάσταση, μπορείς να ακολουθήσεις αυτά τα εύκολα και χρήσιμα tips που θα δούμε σήμερα, για να μυρίζει όμορφα το σπίτι σου και να υπάρχει μια αίσθηση φρεσκάδας στον αέρα!

1. Χρησιμοποίησε ξυλάκια κανέλας

Μέσα σε όλα αυτά τα πράγματα που μπορεί να έχουν περίεργη μυρωδιά και πιο συγκεκριμένα κλεισούρας, είναι φυσικά η ντουλάπα και τα συρτάρια με τα ρούχα και τα σεντόνια μας.
Βάλε λοιπόν μερικά ξυλάκια κανέλας μέσα στην ντουλάπα και τα συρτάρια σου, για να μπορεί όμως να πάει παντού η μυρωδιά φρόντισε να υπάρχει ένα κενό γύρω τους, αν και θα είναι αρκετά αποτελεσματικά ακόμη και αν τα ρούχα ακουμπούν επάνω τους.
Μη σε φοβίζει, μιας και η μυρωδιά τους δεν είναι πολύ δυνατή και δρουν ως φυσικό αποσμητικό χώρου.

2. Ανέμειξε αιθέρια έλαια λεμονιού με μαγειρική σόδα

Το αιθέριο έλαιο λεμονιού είναι πολύ αναζωογονητικό και όπως καταλαβαίνεις σκορπίζει παντού μια αίσθηση φρεσκάδας και καθαριότητας. Όσο για την μαγειρική σόδα, έχουμε ήδη δει ότι έχει εξαιρετικά πολλές χρήσεις και είναι πολύ αποτελεσματική όταν μιλάμε για την καθαριότητα του σπιτιού.

Τι πρέπει να κάνεις όμως για να διώξεις τις οσμές από τον καναπέ και τα χαλιά σου;
Πάρε το βαζάκι με την σόδα σου και άδειασε το σε ένα μπολάκι και ρίξε μέσα αρκετές σταγόνες από το έλαιο του λεμονιού (το οποίο μπορείς να το βρεις και σε μαγαζιά με βιολογικά προϊόντα).
Ο λόγος που προτείνω να αδειάσεις την μαγειρική σόδα είναι για να την ανακατέψεις καλά ώστε να πάει παντού η μυρωδιά του λεμονιού και να μην κάνει σβόλους. Έπειτα, ξανά βάλτην μέσα στο βαζάκι της και σκόρπισε την στους καναπέδες και τα χαλιά σου.
Το τελευταίο βήμα είναι να την αφήσεις για περίπου 6-8 ώρες, για να απορροφήσει το άρωμα και στην συνέχεια να την απομακρύνεις χρησιμοποιώντας την ηλεκτρική σκούπα.

3. Βράσε λεμόνι

Πάρε μερικά λεμόνια και κόψτα στα τέσσερα και βάλτα σε ένα κατσαρολάκι με νερό να βράσουν.
Όσοι ώρα βράζουν τα λεμόνια απλώνουν μια ευχάριστη μυρωδιά σε όλο το σπίτι, οπότε φρόντισε να μην έχεις κλειστές τις πόρτες στα δωμάτιά σου. Για ακόμη καλύτερα αποτελέσματα πάρε το κατσαρολάκι σου και κάνε μια βόλτα στα δωμάτια.

Για να μην πάνε όμως χαμένα και τόσα λεμόνια, καθάρισε με την φλούδα τους τον νεροχύτη σου και έπειτα άφησε μερικά μέσα για να τραβήξουν τις μυρωδιές από το λούκι.

4. Χρησιμοποίησε ξύδι

Σε τέτοιες περιπτώσεις συνήθως το λευκό ξύδι είναι πιο αποτελεσματικό χάρις στην έντονη μυρωδιά του.
Υπάρχουν δύο σημεία που μπορεί να σου φανεί πολύ χρήσιμο, μπορείς είτε να βάλεις ένα μπολάκι ή έστω μια κούπα κάτω στο ντουλάπι της κουζίνας που έχεις το καλάθι με τα σκουπίδια σου, είτε στο ψυγείο για να τραβήξει τις μυρωδιές από τα τρόφιμα.

5. Πάρε φυτά

Τέλος, όπως είναι γνωστό κάθε σπίτι μπορεί να επωφεληθεί από τα φυτά, όπως για παράδειγμα είναι η λεβάντα και ίσως είναι και ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για να καθαρίσεις τον αέρα του σπιτιού σου.
Βέβαια, θέλει προσοχή γιατί δεν είναι όλα τα φυτά εσωτερικού χώρου και θα πρέπει να το ψάξεις λίγο, για να μην έχουν πολύ έντονη μυρωδιά και να αφήνουν το απαιτούμενο οξυγόνο μέσα στο σπίτι.
Έχεις να προσθέσεις κάποιο εξίσου εύκολο και χρήσιμο tip, για να διώξουμε τις δύσκολες μυρωδιές; Μοιράσου το μαζί μας κάτω στα σχόλια!

Πηγή

Αργοπίνοντας το ποτό της, η ελεύθερη από τις τρεις φίλες λέει:

«Την περασμένη Παρασκευή, μετά τη δουλειά, πήγα στο γραφείο του φίλου μου που δούλευε ως αργά, φορώντας μόνο ένα δερμάτινο πανωφόρι. Πριν χτυπήσω την πόρτα, έβαλα μια μάσκα, άφησα το πανωφόρι να γλιστρήσει από πάνω μου, και έμεινα με ένα δερμάτινο κορσάζ, κάλτσες μαύρες νάιλον και ψηλά τακούνια. Ο φίλος μου ερεθίστηκε τόσο που κάναμε παθιασμένο έρωτα πάνω στο γραφείο του».

Η αρραβωνιασμένη αφήνει ένα νευρικό γελάκι και λέει:

Η παντρεμένη αφήνει αργά το ποτήρι της στο μπαρ και λέει:

« Εγώ το σχεδίασα πολύ καλά. Άφησα τα παιδιά στη μητέρα μου, έκανα ένα αρωματισμένο μπάνιο, έβαλα ένα σφιχτό δερμάτινο κορσάζ, ζαρτιέρες και μαύρες νάιλον κάλτσες και δωδεκάποντες γόβες. Τελείωσα την προετοιμασία μου ,ε μια μαύρη μάσκα. Όταν ο άντρας μου επέστρεψε από τη δουλειά του, πήγε στο ψυγείο και πήρε μια μπύρα, πήρε το τηλεκοντρόλ, με κοίταξε, κάθισε στον καναπέ και είπε: «Δεν μου λες, Μπάτμαν, τι έχει να φάμε για βράδυ;»

Πηγή

Ήταν μια φορά ένας ορειβάτης και επιχειρούσε μια πολύ δύσκολη αναρρίχηση σε ένα βουνό με έντονη χιονόπτωση. Πέρασε τη νύχτα μαζί με άλλους στο καταφύγιο. Το πρωί το χιόνι έχει σκεπάσει για τα καλά το βουνό, πράγμα που κάνει την αναρρίχηση ακόμη πιο δύσκολη. Δεν θέλει, όμως, να γυρίσει πίσω, κι έτσι, όπως μπορεί, με μεγάλη προσπάθεια και θάρρος, συνεχίζει την αναρρίχηση, συνεχίζει να σκαρφαλώνει στο απόκρημνο βουνό. Μέχρι που κάποια στιγμή, ίσως από κακό υπολογισμό, ίσως γιατί η κατάσταση ήταν πραγματικά δύσκολη, πάει να στερεώσει στον πάσσαλο το σχοινί ασφαλείας και του γλιστράει ο γάντζος. Ο ορειβάτης γκρεμίζεται… αρχίζει να κατρακυλάει στο βουνό χτυπώντας άγρια στα βράχια ενώ το χιόνι πέφτει πυκνό…

Από μπροστά του βλέπει να περνάει όλη του η ζωή. Κλείνει τα μάτια περιμένοντας το χειρότερο, και ξαφνικά, νιώθει στο πρόσωπο του ένα χτύπημα από σχοινί. Χωρίς καθόλου να σκεφτεί, πιάνεται από το σχοινί με μια ενστικτώδη κίνηση. Ποιος ξέρει… Το σχοινί αυτό μπορεί να έμεινε εκεί κρεμασμένο από κάποιον πάσσαλο… κι αν είναι έτσι, θα μπορέσει να τον κρατήσει και να σταματήσει την πτώση του.

Κοιτάζει προς τα πάνω, αλλά το μόνο που βλέπει είναι η χιονοθύελλα και το πυκνό χιόνι που πέφτει πάνω τον. Τα δευτερόλεπτα μοιάζουν αιώνες σ’ αυτό το κατρακύλισμα που γίνεται όλο και πιο γρήγορο και μοιάζει να μην τελειώνει… Ξαφνικά, το σχοινί τινάζεται και νιώθει αντίσταση. Ο ορειβάτης δεν βλέπει τίποτε, ξέρει όμως ότι προς το παρόν έχει σωθεί. Το χιόνι πέφτει ασταμάτητα, κι αυτός εκεί, δεμένος με το σχοινί, μέσα στο φοβερό κρύο, κρεμασμένος από ένα κομμάτι λινάρι, που τον κρατάει για να μην τσακιστεί πέφτοντας στη χαράδρα ανάμεσα στα βουνά.

Προσπαθεί να δει τι υπάρχει γύρω του, αλλά μάταια’ δεν ξεχωρίζει τίποτε. Φωνάζει δυο-τρεις φορές, αλλά καταλαβαίνει ότι δεν υπάρχει περίπτωση να τον ακούσει κανείς. Η πιθανότητα να σωθεί είναι απειροελάχιστη. Και να δουν ότι λείπει, δεν θα μπορέσει κανείς ν’ ανέβει να ψάξει γι’ αυτόν πριν σταματήσει η χιονοθύελλα, αλλά και τότε ακόμη, πώς να ξέρουν ότι βρίσκεται κρεμασμένος στο γκρεμό;

Αντιλαμβάνεται πως αν δεν κάνει κάτι γρήγορα, αυτό θα είναι το τέλος του.

Όμως, τι να κάνει;

Θα μπορούσε ίσως να σκαρφαλώσει προς τα πάνω και να προσπαθήσει να φτάσει στο καταφύγιο, αμέσως όμως καταλαβαίνει πως κάτι τέτοιο είναι αδύνατον. Ξαφνικά… ακούει μια φωνή από μέσα τον που τον λέει «λύσου!» Μπορεί να είναι η φωνή του Θεού, ή η φωνή της εσωτερικής τον σοφίας, μπορεί όμως να είναι κάποιο κακό πνεύμα, ή παραίσθηση… ακούει πάντως τη φωνή να επιμένει «λύσου, λύσου!»

Σκέφτεται πως αν λυθεί αυτή τη στιγμή σίγουρα θα σκοτωθεί. Θα είναι ένας τρόπος για να τελειώσει το μαρτύριο του. Μπαίνει στον πειρασμό να επιλέξει το θάνατο για να σταματήσει να υποφέρει. Σαν απάντηση όμως στη φωνή δένεται ακόμη πιο σφιχτά. Και η φωνή επιμένει «λνσον!…

Μη βασανίζεσαι άλλο, δεν έχει νόημα τόσος πόνος… λνσον!» Εκείνος, όμως, δένεται ακόμη πιο σφιχτά, ενώ πολύ αποφασιστικά λέει μέσα τον πως καμία φωνή δεν πρόκειται να τον πείσει να αφήσει αυτό που χωρίς αμφιβολία του έχει σώσει τη ζωή. Η σύγκρουση αυτή συνεχίζεται για ώρες, ο ορειβάτης όμως εξακολουθεί να είναι δεμένος μ αυτό που νομίζει πως είναι η μοναδική του δυνατότητα για να σωθεί.

Ο μύθος λέει ότι την άλλη μέρα η ομάδα διάσωσης βρήκε τον ορειβάτη μισοπεθαμένο. Η ζωή τον κρεμόταν από μια κλωστή. Ακόμα λίγα λεπτά, και ο ορειβάτης θα είχε πεθάνει από το κρύο, παγωμένος, και, παραδόξως, δεμένος με το σχοινί του… σε απόσταση λιγότερο από ένα μέτρο από το έδαφος.

Λέω, λοιπόν, ότι, καμιά φορά, το να μην εγκαταλείπεις κάτι είναι θάνατος.

Κάποιες φορές, ζωή είναι να παρατάς αυτό που κάποτε σ’ έσωσε.

Να αφήνεις πίσω τα πράγματα που μαζί τους είσαι δεμένος σφιχτά, επειδή νομίζεις ότι αν τα κρατήσεις θα σε σώσουν από την κατάρρευση.

Όλοι έχουμε αυτήν την τάση να δενόμαστε σφιχτά με ιδέες, πρόσωπα και καταστάσεις. Δενόμαστε με ανθρώπους, με χώρους, με τόπους γνωστούς, γιατί είμαστε βέβαιοι πως αυτό είναι το μόνο πράγμα που μπορεί να μας σώσει. Πιστεύουμε στο «γνώριμο κακό», όπως λέει ένα γνωστό γνωμικό.

Και παρόλο που από διαίσθηση καταλαβαίνουμε ότι το δέσιμο σημαίνει θάνατο, συνεχίζουμε να μένουμε αγκιστρωμένοι σ’ αυτό που πια δεν μας χρειάζεται, σ’ αυτό που δεν υπάρχει πια, τρέμοντας τις φανταστικές συνέπειες αν αποδεσμευτούμε.

Χόρχε Μπουκάι – Ο Δρόμος των Δακρύων – Εκδόσεις OPERA

Πηγή

Μια ακραία αλλά τρομερά χιουμοριστική λίστα από το παρελθόν που έγραψε ιστορία! Εάν δεν την έχετε δει απολαύστε την και μην ξεχάσετε να την κοινοποιήστε γιατί σίγουρα αξίζει!

Πηγή

Η αγάπη μπορεί να λειάνει τις διαφορές και να τις κάνει να μοιάζουν ανύπαρκτες. Η αγάπη ενώνει τους ανθρώπους και αυτό το αποδεικνύει με το καλύτερο τρόπο το άλμπουμ των φωτογραφιών μιας οικογένειας της οποίας η μια κόρη ήταν βιολογική και η άλλη υιοθετημένη.

Η Αν Κριστίν, φωτογράφος στο επάγγελμα, αποτύπωσε με το φωτογραφικό φακό τη μοναδική σχέση αγάπης που έχει αναπτυχθεί μεταξύ της βιολογικής της κόρης Χέιβεν 3,5 ετών και του υιοθετημένου παιδιού της, της Σεμένες 5,5 ετών σήμερα που υιοθέτησε από την Αιθιοπία.

Η Αν Κριστίν, μιλώντας στο Modern Met ανέφερε ότι απέκτησε μια ιδιαίτερη ευαισθησία με την υιοθεσία όταν πήγε ως εθελόντρια στην Αϊτή και πήρε υπό τη φροντίδα της ένα παιδάκι. Το παιδάκι αυτό, όμως, πέθανε από ΗIV λίγο αργότερα και η καρδιά της Αν Κριστίν, έσπασε… Μετά από αυτό κατάλαβε ότι η υιοθεσία ήταν ο τρόπος που η ίδια θα ήθελε να κάνει οικογένεια.
Και κάπως έτσι υιοθέτησε την Σεμένες, ενώ λίγο αργότερα απέκτησε και δυο δικά της βιολογικά παιδιά. «Είναι μια όμορφη εμπειρία που αξίζει τον κόπο«, σημειώνει αναφερόμενη στην υιοθεσία η Αν Κριστίν.
Όταν η βιολογική της κόρη έγινε 1,5 ετών και η υιοθετημένη 3,5 ετών, η Αν Κριστίν άρχισε να αποτυπώνει τη μεταξύ τους σχέση που αναπτυσσόταν με το φωτογραφικό της φακό. «Τα δύο κοpίτσια είναι οι καλύτερες φίλες, ενώ καμία διαφορά, όπως το χρώμα του δέρματός τους, δεν μπορεί να τις κρατήσει μακριά.»

Η σειρά αυτή φωτογραφιών είναι ασπρόμαυρες με στόχο να αναδειχθούν οι ομοιότητες και οι διαφορές των δύο κοpιτσιών.
«Δύο ψυχές που γεννήθηκαν σε δυο αντίθετες πλευρές του κόσμου, ήρθαν κοντά μέσω της υιοθεσίας και το δέσιμό τους είναι μεγάλο γιατί είναι μοναδικό«, καταλήγει η φωτογράφος.

Πηγή

Η γραμμή της μοίρας ή γραμμή του πεπρωμένου, εκφράζει την επίδραση που έχει ο κόσμος και η κοινωνία και κάθε γεγονός που πηγάζει από αυτά, πάνω στη δική σου ζωή. Όσο πιο έντονη και βαθιά είναι η γραμμή τόσο πιο ισχυρή είναι η επίδραση της μοίρας πάνω σου και τόσο περισσότερο ελέγχει τη ζωή σου.

Αν η γραμμή «σπάει» σε διάφορα σημεία ή αλλάζει η κατεύθυνσή της, αυτό σημαίνει ότι είσαι επιρρεπής σε πολλές αλλαγές στη ζωή σου από καταστάσεις που είναι πέρα από το δικό σου έλεγχο.

H γραμμή της μοίρας ξεκινά στο μέσο της παλάμης, κοντά στον καρπό και διατρέχει την παλάμη προς τη βάση του μέσου δαχτύλου. Η γραμμή μπορεί να διαιρεθεί σε τρία τμήματα, που αντιστοιχούν στη χρονική περίοδο της ζωής κατά την οποία κάποια γεγονότα συνέβησαν ή μπορεί να συμβούν: το (1) εκφράζει τη νεότητα, το (2) την ενήλικη περίοδο της ζωής μας και το (3) τα γηρατειά.

Αν η γραμμή της μοίρας σου στο σημείο που ξεκινά ενώνεται με τη γραμμή της ζωής, αυτό δηλώνει ότι είσαι ένα αυτοδημιούργητο άτομο. Συχνά ξέρεις από πολύ νωρίς στη ζωή σου ποιοι είναι οι στόχοι σου και ο προορισμός σου.

Αν η γραμμή της μοίρας σου ξεκινά ξεκάθαρα από τον καρπό και ενώνεται σε κάποιο σημείο με τη γραμμή της ζωής, αυτό σημαίνει ότι στο σημείο αυτό στη ζωή σου παραβλέπεις τα δικά σου συμφέροντα και ενδιαφέροντα προς όφελος εκείνων άλλων ανθρώπων. Αν μετά διαχωρίζεται και πάλι από τη γραμμή της ζωής, αυτό εκφράζει το ότι έχεις και πάλι τον έλεγχο της ζωής σου.

Αν η γραμμή της μοίρας ξεκινά στη βάση του αντίχειρα, στο εσωτερικό της γραμμής της ζωής, αυτό δηλώνει ότι σε κάποια φάση στη ζωή σου οικογένεια ή στενοί φίλοι θα σε στηρίξουν.

Αν η γραμμή της μοίρας ξεκινά από τη βάση της παλάμης σου, αυτό υποδεικνύει το ότι η ζωή σου κάποια στιγμή μπορεί να γνωρίσει τα φώτα της δημοσιότητας. Μπορεί από απλός και άσημος θνητός να γίνεις ένας πολιτικός ή ένας διάσημος ηθοποιός.

Αν σε κάποιο σημείο διακόπτεται η γραμμή της μοίρας στη γραμμή του κεφαλιού και μετά συνεχίζεται, αυτό σημαίνει ότι έχεις σοβαρές πιθανότητες να αλλάξεις με επιτυχία την καριέρα σου στη μέση ηλικία.

Πηγή

Ακόμη κι αν μοιράζεστε τα τελευταία χρόνια της ζωής σας με έναν άνθρωπο, ίσως δεν βλέπετε ποιος πραγματικά είναι…

Η ερωτική «τύφλωση» δεν είναι καθόλου σπάνιο φαινόμενο. Δεν αφορά στη μυστηριώδη προσωπικότητα ενός συντρόφου που κρατά μυστικά, αλλά στη δική μας αδυναμία να διαχωρίσουμε εάν ο σύντροφος που έχουμε στο πλάι μας είναι πράγματι αυτό που βλέπουμε ή αποτελεί «κατασκεύασμα» των δικών μας προσδοκιών και των δικών μας ενδόμυχων επιθυμιών.

Σύμφωνα με τη σύμβουλο ζευγαριών Emily V. Gordon, οι 10 παρακάτω ερωτήσεις μπορούν να δώσουν μια ιδέα για το πόσο κοντά στην πραγματικότητα βρίσκεται η εικόνα που έχουμε σχηματίσει για το σύντροφό μας και τη σχέση μας.

Έχετε ποτέ…

1. …σκεφτεί ότι ο/η σύντροφός σας είναι τόσο τέλειος/α που δεν είστε αρκετά καλός/ή γι’ αυτόν/ήν;

2. …φαντασιωθεί ότι ο/η σύντροφός σας κάποια μέρα θα συνειδητοποιήσει πόσο ξεχωριστό άτομο είστε και θα αλλάξει η συμπεριφορά του/της απέναντί σας;

3. …πει ψέματα για τον/την σύντροφό σας ώστε να ακουστεί πιο έξυπνος/η, ευγενικός/η κ.λπ. στους άλλους;

4. …αγνοήσει ή παραβλέψει ελαττώματα που σας ενοχλούν, εκλογικεύοντας συμπεριφορές και γεγονότα (τύπου «κανείς δεν είναι τέλειος»), σε υπερβολικό όμως βαθμό, αγνοώντας τελικά περισσότερα απ’ όσα λαμβάνετε υπ’ όψιν;

5. …σκεφτεί ότι συμβιβάζεστε με το γεγονός ότι έχετε κάποιον στο πλάι σας, ενώ στην πραγματικότητα είναι πολλά αυτά που σας ενοχλούν στη σχέση;

6. …κατακλυστεί από αίσθημα δυσπιστίας, όχι επειδή έκανε κάτι ο/η σύντροφός σας, αλλά επειδή εσείς έχετε απατήσει ή προδώσει κάποιον/α σύντροφο στο παρελθόν;

7. …σκεφτεί ότι η σχέση είναι τέλεια όταν είστε χώρια, ενώ όταν είστε μαζί αναγκάζεστε να αγνοείτε πράγματα που σας ενοχλούν;

8. …σκεφτεί ότι η σχέση είναι τέλεια όταν είστε μαζί, ενώ όταν είστε χώρια αμφισβητείτε πόσο ευτυχισμένοι είστε;

9. …πει σε κάποιο φίλο: «Ο/Η Χ είναι υπέροχο άτομο και θα το δεις κι εσύ όταν γνωριστείτε καλύτερα»;

10. …σκεφτεί: «Ο/Η πρώην μου φερόταν έτσι. Μήπως ζω ξανά την ίδια ακριβώς σχέση;»

Σε πόσες από τις παραπάνω ερωτήσεις απαντήσατε θετικά;

Τέτοιου είδους στρεβλές απόψεις για τη σχέση δείχνουν ότι μάλλον βρίσκεστε σε σχέση με μια «όαση μέσα στην έρημο». Πρόκειται για το λεγόμενο φαινόμενο του αντικατοπτρισμού στη σχέση (Mirage Dating). Τι σημαίνει αυτό πρακτικά; Ότι βλέπουμε το σύντροφό μας μέσα από ένα εξιδανικευμένο πρίσμα, «πλάθοντας» μια προσωπικότητα αντί να προσπαθούμε να γνωρίσουμε πραγματικά τον άνθρωπο που έχουμε απέναντί μας. Με άλλα λόγια, εστιάζουμε μόνο σε αυτά που θέλουμε να δούμε και αγνοούμε παντελώς αυτά που δεν ταιριάζουν στην εικόνα που έχουμε φτιάξει στο μυαλό μας.

Δεν αποκλείεται βέβαια το φαινόμενο του αντικατοπτρισμού να λειτουργεί εντελώς αντίστροφα, δηλαδή η εικόνα που έχουμε πλάσει να είναι εντελώς αρνητική και υποτιμητική.

Πηγή

Μετά από 40 χρόνια γάμου το ζευγάρι αποφάσισε να μιλήσει ειλικρινά ο ένας με τον άλλον.

– Πες μου Θανάση πόσες φορές με απάτησες ως τώρα;
– Τρεις φορές Τασία μου.
– Πότε και με ποιες;

– Η πρώτη ήταν με την αδερφή της κουμπάρας μας της Νίτσας, την Έφη τότε που έκανες εγχείρηση στο στομάχι σου και έμεινες 15 μέρες στο νοσοκομείο.
– Η δεύτερη;
– Ήταν με την κόρη της γειτόνισσάς μας την 19χρονη Καιτούλα, όταν έλειπες στην αδερφή σου στην Γερμανία για 1 εβδομάδα.
– Και η τρίτη;
– Όταν αρρώστησε η μητέρα σου και πήγες στο χωριό για ένα μήνα, είχα γνωρίσει μια τηλεφωνήτρια και …….τώρα είναι σειρά σου γυναίκα να μου πεις.
– Κι εγώ άντρα μου τρεις φορές σ απάτησα.
– Η πρώτη ήταν όταν ήσουν στο Πανεπιστήμιο και είχες έναν καθηγητή που σʼ έκοβε στο ίδιο μάθημα συνεχώς για δυο χρόνια.
– Λοιπόν;
– Πως νομίζεις ότι πέρασες το μάθημα;
– Η δεύτερη; – Όταν ήσουν φαντάρος και είχες έναν λοχαγό που σε τάραζε στην φυλακή και στην αγγαρείαΙ – Ναι….
– Πως νομίζεις ότι απολύθηκες κανονικά;
– Και η τρίτη;
– Όταν έβαλες υποψηφιότητα για πρόεδρος στο χωριό και μας έλειπαν 600 ψήφοι; – ……….
– Πως νομίζεις ότι έγινες πρόεδρος;

Πηγή

Της Στεύης Τσούτση.

Η ζωή είναι γρίφος.
Μέσα στο απροσδόκητο που την τυλίγει, κάθε της γύρισμα είναι κι ένα μάθημα για μας. Κάθε της ανατροπή κι ένα μικρό ή μεγάλο μάθημα.
Η ζωή είναι η δασκάλα μας κι εμείς οι μαθητές της. Κι αυτός ο ρόλος δεν πρόκειται να αλλάξει ποτέ. Τούτη η σχέση, δασκάλου-μαθητή είναι απαρασάλευτη και παντοτινή.
Νομίζουμε πως την ξέρουμε. Πως έχουμε καταφέρει να την αποκρυπτογραφήσουμε, στηριζόμενοι σε όσα εκείνη μας έχει αφήσει να δούμε. Κι όμως. Με ένα της αναπάντεχο, μας βυθίζει στην πιο δυνατή αλήθεια: Αυτή της πλήρους άγνοιας.
Γιατί καλέ μου όσα κι αν νομίζεις ότι ξέρεις για τη ζωή, πάντα θα σου βγαίνει μπροστά. Θα σου δείχνει και κάτι καινούριο που ούτε φανταζόσουν. Θα σου ανοίγει δρόμους που δεν περίμενες ότι υπάρχουν. Μα κυρίως θα σου μαρτυρά τις αλήθειες της. Μία μία. Εμπειρία την εμπειρία. Μάθημα το μάθημα…
Και θα είναι αυτή η γνώση δοσμένη με σταγονόμετρο, γι’ αυτό και πολύτιμη.
Γι’αυτό να την ακούς. Να ανοίγεις τα αυτιά, το μυαλό και την καρδιά σου και να ρουφάς όλη τη σοφία που έχει να σου δώσει. Μα κυρίως να χρησιμοποιείς αυτή τη σοφία. Μπορεί να στηρίζεται σε μία αλήθεια. Μπορεί σε περισσότερες. Ποιος ξέρει, άραγε, αν είναι όλες κι όλες τρεις; Κανείς… Ζήσε και θα το μάθεις…

«Πρώτη αλήθεια:

Αυτό που είναι, είναι.

Η πραγματικότητα δεν είναι όπως με συμφέρει εμένα να είναι.

Δεν είναι όπως θα έπρεπε να είναι.

Δεν είναι όπως μου είπαν ότι θα είναι.

Δεν είναι όπως ήταν.

Η πραγματικότητα γύρω μου είναι όπως είναι.

Η αλλαγή μπορεί να έρθει μόνο όταν έχουμε συναίσθηση της παρούσας κατάστασης.

Εγώ είμαι αυτός που είμαι.

Δεν είμαι αυτός που θα ήθελα να είμαι.

Δεν είμαι αυτός που θα έπρεπε να είμαι.

Δεν είμαι αυτός που η μαμά μου θα ήθελε να είμαι.

Δεν είμαι καν αυτός που ήμουν.

Είμαι αυτός που είμαι.

Όλες οι νευρώσεις ξεκινούν από τη στιγμή που προσπαθούμε να είμαστε αυτό που δεν είμαστε.

Εσύ είσαι όπως είσαι.

Εσύ δεν είσαι όπως χρειάζομαι να είσαι.

Εσύ δεν είσαι όπως ήσουν.

Εσύ δεν είσαι όπως συμφέρει εμένα να είσαι.

Εσύ δεν είσαι όπως θέλω εγώ να είσαι.

Εσύ είσαι όπως είσαι.

Ο ορισμός μιας ώριμης και αληθινής σχέσης είναι η ανιδιοτελή προσπάθεια να δημιουργείς χώρο στον άλλον, ώστε να μπορεί να είναι όπως είναι.

Δεύτερη αλήθεια:

Τίποτα καλό δεν είναι δωρεάν.

Αν επιθυμώ κάτι που είναι καλό για ‘μένα, θα όφειλα να ξέρω ότι θα πληρώσω κάποιο αντίτιμο γι’ αυτό.

Οπωσδήποτε αυτή η πληρωμή δεν είναι πάντα χρηματική (αν χρειάζονταν μόνο τα χρήματα, θα ήταν τόσο εύκολο!). Το αντίτιμο είναι κάποιες φορές υψηλό κι άλλες φορές πολύ χαμηλό, αλλά πάντα υπάρχει. Γιατί τίποτα καλό δεν είναι δωρεάν.

Αν οι γύρω μου μου προσφέρουν κάτι, αν μου συμβαίνει κάτι καλό, αν ζω καταστάσεις ευχάριστες και απολαυστικές, είναι επειδή τις έχω κερδίσει. Τις έχω πληρώσει, τις αξίζω.

Μόνο για να προετοιμάσω τους απαισιόδοξους και για να αποθαρρύνω τους καιροσκόπους, θέλω να ξεκαθαρίσω ότι η πληρωμή γίνεται πάντα προκαταβολικά: το καλό που ζω το έχω ήδη πληρώσει. Πληρωμή με δόσεις, δε γίνεται.)

Τρίτη αλήθεια:

Είναι αλήθεια ότι κανείς δε μπορεί να κάνει πάντα αυτό που θέλει, αλλά ο καθένας μπορεί να ΜΗΝ κάνει ΠΟΤΕ αυτό που ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ.

Ποτέ να μην κάνω αυτό που δεν θέλω.

Αν είμαι ενήλικος, κανείς δε μπορεί να με αναγκάσει να κάνω κάτι που δεν θέλω. Αρκεί να καταφέρω να απαλλαγώ απ’ την ανάγκη μου να βλέπω κάποιους να με επικροτούν, να με χειροκροτούν, να με αγαπούν.

Το να μάθει κανείς να ζεί σύμφωνα με αυτή την αλήθεια, δεν είναι εύκολο πράγμα. Και κυρίως, δεν είναι δωρεάν.

(Τίποτα καλό δεν είναι δωρεάν κι αυτό είναι κάτι καλό).

Το κόστος είναι ότι όταν κάποιος τολμάει να πει ”όχι” αρχίζει να ανακαλύπτει κάποιες άγνωστες πλευρές των φίλων του: το σβέρκο, την πλάτη και όλα τα σημεία που γίνονται ορατά μόνο όταν ο άλλος φεύγει.»

Χόρχε Μπουκάι, “Οι τρεις αλήθειες”.

Πηγή