Κατηγορία: Όμορφος Κόσμος

Φανταστείτε να μπορούσατε να πάρετε τις αξιολάτρευτες μικρές γάτες σας και να τις «παγώσετε» σαν μωρά για πάντα! Λοιπόν, μπορεί να μην έχετε μαγικές δυνάμεις, αλλά υπάρχει ένας τρόπος που θα μπορούσατε να έχετε ένα δια βίου μικρό γατάκι. Υιοθετήστε μία Munchkin γάτα!

Οι Munchkins «κυκλοφορούν» σε κάθε είδους χρώμα που θα μπορούσατε να περιμένετε από οποιαδήποτε άλλη ράτσα γάτας, το οποίο σημαίνει ότι έχετε ατελείωτους συνδυασμούς για να διαλέξετε!

Credits: Hero Viral

Ουκ ολίγες φορές έκοβα βόλτες στο σαλόνι κι έπαιζα ξανά και ξανά μέσα στο μυαλό μου, τι θα ήθελα να σου πω. Τι θα έπρεπε να είχα πει, τι θα μπορούσα να πω την επόμενη φορά που θα σε έβλεπα τυχαία στο δρόμο και θα έκανες, τάχα μου, πως περνάς ανέμελα κι άνετα δίπλα μου και να χαιρετάς σαν να μη συμβαίνει τίποτα.
Βλέπεις, την υποκρισία, εμείς, οι του ανθρώπινου είδους, την έχουμε στο DNA μας, κυλάει στο αίμα μας και θέλουμε-δε θέλουμε θα βγει. Είναι πασιφανές κάθε γαμημένη φορά που χαμογελάμε ευγενικά ο ένας στον άλλο και ρωτάμε, επίσης ευγενικά, λες και μας νοιάζει, λες και μας ένοιαζε ποτέ πραγματικά, τα νέα και τα παλιά. Γελάω σιωπηρά τις στιγμές που το αναλογίζομαι, γελάω με τις ώρες. Γελάω μαζί σου, γελάω μαζί μου, γελάω με την κατάντια μας.

Θες να με πεις μελό, θες ρομαντική, θες κολλημένη; Τα ξεπέρασα τα πορίσματα τέτοιου είδους, πλέον ούτε που με αγγίζουν. Θες να μου πεις πως όλοι αυτοί που παίρνουν το ρόλο του ψυχολόγου, δεν κάνει δέκα σβούρες το στομάχι τους μόλις συναντήσουν κάποιον σαν εσένα στο απέναντι πεζοδρόμιο;

Οι αναμνήσεις πάνε κι έρχονται, τα συναισθήματα δε λέει να μπουν στο off και δεν αισθάνομαι ενοχή για αυτό, αλίμονό μου αν υπήρχε τέτοια περίπτωση. Αλίμονο σε αυτούς που προσποιούνται πως όλα κυλάνε ομαλά, όλα καλά, όλα ανθηρά. Ποιον κοροϊδεύεις;

Προσεύχομαι για μία και μοναδική φορά να ήμασταν ειλικρινείς. Να ήμασταν αυθεντικοί, να ήμασταν εμείς. Να λέγαμε καθετί που κρύβουμε σε κάποια σκοτεινή γωνιά του μυαλού μας, να μοιραζόμασταν κάθε ενδόμυχη σκέψη μας. Κι αυτό, ας γινόταν για μία μόνο φορά. Ας έφευγαν τα καταραμένα «γιατί» και τα «αν», μπας και το μέσα μας γνωρίσει την κάθαρση, μπας κι ησυχάσουμε.

Ανάθεμα τον εγωισμό που μάταια προσπαθούμε να κρατήσουμε μην και μας πουν κολλημένους, εύκολους ή αδύναμους. Τοποθετήσαμε το «εγώ» μας σε βάθρο, καθόμαστε και το κοιτάμε, φοβόμαστε μη μας το πάρουν όταν το βλέμμα μας θα γυρίσει απ” την άλλη. Ακούμε λόγους περί έρωτος, περί ανέμων κι υδάτων, αισθανόμαστε καλύτερα με την «καθώς πρέπει» συμπεριφορά μας κι ονομάζουμε τους εαυτούς μας νικητές. Μωρό μου, τίποτα δεν είμαστε.

Τους βαρέθηκα τους καθωσπρεπισμούς και τις μαλακίες περί αξιοπρέπειας, ποτέ κανένα συναίσθημα που πηγάζει εκ των έσω δε γνώρισε από όρια ή φιλτραρισμένες λέξεις και συμπεριφορές. Το ξέρουν όλοι, το πιστεύουν όλοι κι άσε τους να διατυμπανίζουν την ανωτερότητά τους έναντι του κόσμου όλου.

Και για να επιστρέψουμε εκεί από όπου ξεκινήσαμε, την επόμενη φορά που θα σε συναντούσα, λίγο πριν σου πω πως όλα είναι καλά, ότι είμαι καθ’οδόν για τη δουλειά και πως κάνει κρύο σήμερα, θα σου έλεγα αυτά.

Μου λείπεις. Κάθε στιγμή που γελούσαμε παρέα. Κάθε λεπτό που αισθάνθηκα καλά κι η αιτία ήσουν εσύ. Μου λείπουν οι στιγμές που με έκανες να λησμονώ πως υπάρχουν προβλήματα και για λίγο ο κόσμος έμοιαζε ομορφότερος, λίγο πιο φωτεινός, ανάθεμά με, λίγο καλύτερος. Μου λείπει ο τρόπος που αντιμετώπιζες την καθημερινότητα, μοναδικός και ξεχωριστός.

Συγγνώμη. Ζητώ συγγνώμη για τα λάθη ή αν δεν υπήρξα σωστή. Ζητώ συγγνώμη για τις φορές που σε παραμέλησα και δεν το πήρα πρέφα κι ας μαρτυρούσε το βλέμμα σου την κούραση και την αγανάκτηση. Συγγνώμη για τις φορές που δεν ήμουν εκεί, αν και με χρειαζόσουν, για κάθε στιγμή που τα λόγια μου έκοβαν περισσότερο κι από μαχαίρι και δε μίλησες.

Σε σκέφτομαι συχνά. Είναι στιγμές που αναπολώ τις μέρες που δε χρειαζόταν να επικαλεστώ τη μοίρα για να σε δω. Αναλογίζομαι τα καλά, θλίβομαι με τα δυσάρεστα. Σκέφτομαι τι στράβωσε, τι κάναμε σωστά και χαμογελώ με τα τελευταία. Γνωρίζω καλά πως όπως και να “χει, δώσαμε και πήραμε, δοθήκαμε και μας δόθηκαν. Και, πίστεψέ με, είναι μια μνήμη που αξίζει να την επαναφέρω ενίοτε στο νου μου.

Περνάω απ” τα μέρη που συχνάζεις. Είναι φορές που η περιέργεια νικάει την αυτοσυγκράτηση και μαρτυρά ένα συνεχή ενθουσιασμό για μια αναπάντεχη συνάντηση. Τι κι αν δεν έχουμε κάτι να πούμε, τι κι αν δεν είχαμε ποτέ. Πειράζει να σε δω;

Διαβάζω τα παλιά μας μηνύματα. Ανεξίτηλες λέξεις στο πέρας του χρόνου, ανεκτίμητο δικαίωμα κι ας το ταμπελώνουν με την εξάρτηση και το «δεν τον ξεπέρασες ακόμα». Μ” αρέσει να διαβάζω τα «καλημέρα» κάθε πρωί, να περνάω ένα δεύτερο χέρι τα γλυκόλογα στις τρεις το ξημέρωμα και να ψάχνω το κατεβατό που εξηγούσες τι βρίσκεις σε μένα κι ας μου το “χες πεις χιλιάδες φορές. Το ρομάντζο δε χάθηκε επειδή χαθήκαμε.

Μου τη σπάει που δε μιλάμε. Κι ας λένε οι φίλοι κι οι γνωστοί πως θα κάνει τα πράγματα χειρότερα. Μάτια που δε βλέπονται. Εγώ τα δικά σου τα μάτια θέλω να τα βλέπω καμιά φορά, να πίνουμε κάνα καφέ, έτσι για τα μάτια του κόσμου, να γελάμε πού και πού. Δε χάθηκε κι ο κόσμος.

Ευχαριστώ. Για τα χαμόγελα, τα γέλια και τις αγκαλιές. Μα πάνω απ” όλα σε ευχαριστώ για καθετί που πρόσφερες. Κι αν πρέπει να επιλέξω ένα πράγμα για να σου πω, σίγουρα αυτό το «ευχαριστώ» στο χρωστούσα.

Τουλάχιστον θα ξέρεις πως δεν κόλλησα ποτέ σε αυτά που θα ήθελα να ακούσεις μα σε αυτά που πρέπει να μάθεις κι ας με καθιστούν ευάλωτη μπρος στο μεγαλείο της ειλικρίνειας και της ψυχικής απογύμνωσης. Μόνο για το θάρρος της στιγμής τα δικαιούμαι τα εύσημα.

Γράφει η Αναστασία K

pillowfights.gr

Έχεις σχέση περισσότερο από δύο χρόνια. Σε ρωτάει κάποιος αν έχεις κερατώσει κι απαντάς αρνητικά. Άντε, να σε πιστέψουμε. Σε ξαναρωτάει κάποιος αν έχεις σκεφτεί το ενδεχόμενο της απιστίας. Απαντάς και πάλι αρνητικά. Ε, όχι! Εκεί δεν πρόκειται να σε πιστέψουμε με την καμία…

Έλα, μεταξύ μας είμαστε, δεν πρόκειται να δει το αμόρε σου τα άρθρα που διαβάζεις, πόσο μάλλον τις σκέψεις που σε κυριεύουν την ώρα της ανάγνωσης. Μη νομίζεις κι εγώ για αυτό υπογράφω ως «Guest Author». Είπαμε, ονόματα δε λέμε, οικογένειες δε θίγουμε. Μη βάλουμε και τα χεράκια, να βγάλουμε τα ματάκια μας.

Προφανώς και δεν προτείνω σε κανέναν/καμία να προδόσει την εμπιστοσύνη του/της συντρόφου του. Ποτέ μην μπεις στη διαδικασία να σκεφτείς το κέρατο, απλά επειδή το κάνουν «όλοι» ή επειδή φαίνεται ερεθιστικό στις ταινίες και τις σειρές που βλέπεις (ανάθεμα τις επιλογές σου δηλαδή).

Η απιστία άλλωστε, δεν είναι για τον καθένα. Όχι, δεν κάνω πλάκα. Υπάρχουν άνθρωποι που δεν αντέχουν τις τύψεις, δεν ξέρουν πώς να διαχειριστούν το μετά και νομοτελειακά, βαδίζουν προς τη λήξη μιας σχέσης που μάλλον δεν άξιζε ένα τέτοιο, άδοξο τέλος.

Υπάρχουν κι άλλοι όμως, που το κάνουν και το «καταπίνουν αμάσητο». Ψιλοβαριούνται κάποια στιγμή, τσαντίζονται μετά από καυγά ή απλά συναντούν το άτομο που τους ερεθίζει το μυαλό και το προχωρούν μέχρι τέλους. Δε μασάνε από εμπόδια, αποκλειστικότητες κι άλλα τέτοια τετριμμένα. Όπως και να το κάνουμε, είναι κι αυτή μια επιλογή.

Δεν ξέρω τι είδους άνθρωπος είσαι εσύ, ούτε τι χαρακτήρα έχεις. Αν σε τσαντίσουν τα γραφόμενα όμως κι αν είσαι έτοιμος να σχολιάσεις αρνητικά, θυμήσου την τελευταία συζήτηση περί απιστίας που είχες με την παρέα σου. Δεν μπορεί, όλο και κάποιος είχε τη φωλιά του λερωμένη. Κάτι μου λέει όμως, πως εκεί δεν το ‘παιξες οσία παρθένα. Γιατί άραγε;

Και στην τελική, αν είσαι 100% πιστός/ή, καλά κάνεις. Ειλικρινά, δεν το λέω με την παραμικρή δόση ειρωνίας. Ίσα ίσα, που σε ζηλεύω κιόλας. Αλλά αν είναι όντως έτσι, τι κάνεις εσύ, σ’ αυτό το άρθρο;

1. Άλλαξε το όνομα του τρίτου προσώπου στο κινητό σου
Κλασικό και χιλιοειπωμένο, αλλά σ’ αυτά τα πράγματα, καλό είναι να ξεκινάς από τα βασικά. Εκεί άλλωστε, γίνονται οι περισσότερες παραλείψεις. Μην πέσεις στην παγίδα του «έλα μωρέ προσέχω, δεν θα δει τίποτα»!

2. Φρόντισε να έχεις ενεργοποιημένο το αυτόματο log out στις συσκευές σου
Κι άντε και προσέχεις το κινητό σου σαν κόρη οφθαλμού. Τι θα συμβεί αν μπεις για μπάνιο μια μέρα, ξεχάσεις το laptop στο τραπεζάκι του σαλονιού και ο/η φίλος/η σου, μπει στον πειρασμό να ελέγξει τις συνομιλίες σου στο facebook; Μακριά από εμάς αυτά…

3. Επίλεξε ένα μέσο επικοινωνίας με την …αμαρτία
Μα είναι δυνατόν; Έχεις (κάτι σαν) παράλληλη σχέση και μιλάς μαζί του/της από facebook, viber, snapchat και dm στο instagram; Με λίγα λόγια, τετραπλασιάζεις τις πιθανότητές σου να αποκαλυφθείς, το συνειδητοποιείς, έτσι; Μεταξύ μας πάντως, σου προτείνω να επιλέξεις εφαρμογή επικοινωνίας που είναι διαθέσιμη μόνο από το κινητό σου. Τουλάχιστον έτσι, έχεις ήσυχο το κεφάλι σου όσον αφορά το PC και γενικότερα τις υπόλοιπες συσκευές που διαθέτεις (βλέπε και #2).

4. Διέγραψε κάθε σας μήνυμα
Δε νομίζω πως είναι η κατάλληλη στιγμή να το παίξεις συναισθηματικός τύπος/τύπισσα που θέλει να κρατάει τα μηνύματα τα οποία έχουν μια κάποια σημασία για εκείνον/η. Delete δια παντός, για να ‘χεις το κεφάλι σου ήσυχο!

5. ΠΟΤΕ αποδεικτικές φωτογραφίες
Έχεις δει κάτι μαλάκες στα θρίλερ που για κάθε τους φόνο, κρατούν κι αρχείο με λεπτομερέστατες σκηνές σε βίντεο; Αρχείο το οποίο εν τέλει καταλήγει στα χέρια της αστυνομίας και βάζει ταφόπλακα στα όνειρα για ζωή μακριά από την φυλακή. Ε, εσύ φρόντισε να κάνεις το ακριβώς αντίθετο εν’ όψει της δικής σου, «εγκληματικής ενέργειας»!

6. Μη μοιραστείς με ΚΑΝΕΝΑΝ το …λάθος σου
Είναι και ζήτημα οπτικής. Αν είσαι της άποψης πως μυστικό που το ξέρουν πάνω από δύο άτομα, παύει να είναι μυστικό, τότε μη μιλήσεις σε κανέναν για τις αμαρτωλές σου εμπειρίες. Κι όταν γράφω σε κανέναν, εννοώ ούτε σε κολλητούς/ές και λοιπούς/ές παρατρεχάμενους/ες. Ξηγημένα πράγματα!

7. Ενημέρωσε το τρίτο πρόσωπο για την σχέση σου
Βασικός κανόνας του παιχνιδιού! Ρισκάρεις να φας «άκυρο» για πάντα και δια παντός, αλλά …φύλλαγε τα ρούχα σου για να ‘χεις τα μισά, λένε στο χωριό μου και συμφωνώ απόλυτα. Τουλάχιστον μ’ αυτόν τον τρόπο κι εφόσον ο/η τρίτος/η δεχτεί να προχωρήσει, δεν πρόκειται να σου ζητήσει τα ρέστα μόλις μάθει οτι τελικά δεν είσαι μόνος. Ούτε θα πάει να βρει τον/τη σύντροφό σου με εκδικητικές τάσεις. Λέω εγώ τώρα…

8. Όρισε την «ημερομηνία λήξης»
Αυτά τα πράγματα γενικότερα είναι καλό να μη γίνονται. Όταν γίνονται όμως, πρέπει να έχουν και μια ημερομηνία λήξης. Μάλιστα, όσο πιο κοντά είναι αυτή ημερομηνία στην «πρώτη σας φορά», τόσο μειώνονται οι πιθανότητες αποκάλυψης της …παράλληλης ζωής που επίλεξες να ξεκινήσεις. Εκτός από τον ορισμό της όμως, φρόντισε και να την τηρήσεις. Έστω με μικρές αποκλίσεις…

9. JUST $EX!
Αν δεν είναι τέτοιο, τότε απλά χώρισε. Δεν αξίζει να κοροϊδεύεις ούτε εκείνον/η, ούτε τον ίδιο σου τον εαυτό. Στην τελική, ο χωρισμός δεν είναι αμαρτία…

Και τώρα που νομίζεις οτι έχεις σχεδιάσει το «τέλειο έγκλημα», να σου θυμίσω πως οι εγκληματολόγοι ισχυρίζονται πεπεισμένοι πως δεν υπάρχει τέτοιο. Υπάρχουν απλά τυχεροί, που καταφέρνουν να την σκαπουλάρουν. Αν λοιπόν, δεν έχεις σταυρώσει ποτέ ΚΙΝΟ στη ζωή σου, μην μπεις στον κόπο να ελπίζεις σε …πετυχημένη απιστία. Αυτά.

Μια ικαριώτισσα 106 ετών, η Ιωάννα Πρωίου, ξακουστή υφάντρα του νησιού, δίνει συνέντευξη στην Εφημερίδα των Συντακτών και δηλώνει ότι έρχονται από όλο τον κόσμο για να τη δούν και τη χασομερούν.

«Ερχονται να με δουν απ” όλο τον κόσμο για να μάθουν γιατί ζω ακόμη και με χασομεράνε πουλάκι μου», λέει στη δημοσιογράφο Νόρα Ράλλη η υπεραιωνόβια γιαγιά που γεννήθηκε το 1911 στις Ράχες και μοιράζει πλέον τη ζωή της μεταξύ της Ικαρίας και της Αθήνας. «Ερχομαι στην Αθήνα, βέβαια, να κάνω τις δουλειές μου, αλλά μόλις πατήσω το πόδι μου στην Ικαρία, αμέσως ζωντανεύω. Τόσο καιρό τώρα που είμαι εδώ, είμαι ζαρωμένη. Αλλά με την προσδοκία ότι θα επιστρέψω γρήγορα στο νησί, αγριεύει και πάλι η καρδιά μου», λέει.

Ηταν το 12ο μεταξύ δεκατριών παιδιών και, όπως σημειώνει η δημοσιογράφος όχι μόνο υφαίνει ακόμη αλλά και σκαρφαλώνει και τρέχει, έστω και με βοήθημα.

Εκατό χρόνια σχεδόν μετά, η κ. Ιωάννα που έφτιαξε το πρώτο της υφαντό στα 10 της χρόνια, είναι γνωστή ως η Κυρά του Αργαλειού. Το άλλο της χόμπι είναι οι πέτρες και τα ξύλα, υλικά πάνω στα οποία αναγνωρίζει σχήματα. «Τα βλέπω ολοζώντανα πάνω στην πέτρα. Σχήματα, μορφές, λουλούδια, ζώα…»

Στην πέτρα είδε και το κεφάλι του Βουκεφάλα! (δεν το ζωγράφισε – το αναγνώρισε)

lifo.gr

24 Απλά Μυστικά ΤΩΝ Σχέσεων που Διαρκούν για Πάντα

Αν υπάρχει η τέλεια σχέση; Φυσικά και δεν υπάρχει. Αν μπορείτε να έχετε μια ευτυχισμένη και μακροχρόνια σχέση; Φυσικά και μπορείτε!

Οι παρακάτω 24 φωτογραφίες θα σας δείξουν τον τρόπο!

Σε πελάγη ευτυχίας πλέουν η Σίσσυ Χρηστίδου και ο Θοδωρής Μαραντίνης, αφού σε λίγους μήνες θα γίνουν γονείς για τρίτη φορά!

Δείτε ποια γκομενάρα έβγαλε ο Σλούκας – Υπερτούμπανο.. [photos]

O Κώστας Σλούκας πανηγύρισε το Σούπερ Καπ Τουρκίας με την Φενερμπαχτσέ και οι Τούρκοι θα πρέπει να…πανηγυρίζουν που έχουν στα μέρη τους την πανέμορφη Ειρήνη του Έλληνα άσου.

Για τον Σλούκα δεν το συζητάμε…

Δείτε την!

#blackandwhite

Μια φωτογραφία που δημοσίευσε ο χρήστης ЄİΡ├Ν├ (@irene_las) στις Οκτ 7, 2016, 4:26πμ PDT

? #coupleselfie #picoftheday #instamood #happyfaces #tuesdaymood #selfienation #couplegoals #myman #mybestfriend #dayoff #nightout #athens #greece #nightnight #iyigeceler

Μια φωτογραφία που δημοσίευσε ο χρήστης ЄİΡ├Ν├ (@irene_las) στις Σεπ 27, 2016, 3:07μμ PDT

#carselfie #instamood #letsgo #mymini #brunnettesdoitbetter #instacar #greecestagram ?

Μια φωτογραφία που δημοσίευσε ο χρήστης ЄİΡ├Ν├ (@irene_las) στις Σεπ 21, 2016, 3:28μμ PDT

Είναι γνωστό πως τα τελευταία χρόνια ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης μοιράζει τον χρόνο του ανάμεσα σε Ελλάδα και Λος Άντζελες. Ο ηθοποιός στο εξωτερικό όχι μόνο γεμίζει τις μπαταρίες του, αλλά αντλεί έμπνευση για τις επόμενες κινηματογραφικές του δουλειές.

Μάλιστα δεν διστάζει συχνά πυκνά να μοιράζεται με τους διαδικτυακούς του φίλους στιγμές από την καθημερινότητά του εκεί, όπως έκανε και πρόσφατα έχοντας στο πλευρό του την καλή του φίλη Μαρία Καβογιάννη.

Σήμερα ωστόσο ο Χριστόφορος επέλεξε να δείξει στους followers του το νέο του σπίτι, στο οποίο πρόσφατα μετακόμισε. «New neighborhood,new house #losangeles #westhollywood #firstday», έγραψε στη λεζάντα κάνοντας μας να σκάσουμε από τη ζήλια μας.

Ο πόνος, έχει τον τρόπο του να σε αλλάζει. Σε κάνει να βλέπεις αλλιώς την ζωή και να κοιτάς κατάματα τους γύρω σου. Κάπως έτσι λοιπόν, εκείνοι που συνάντησαν στη ζωή τους πολλές απώλειες, πολύ θάνατο, συνεπώς και μοναξιά, χωρίς να το θέλουν, έγιναν πιο ανθεκτικοί από εμάς. Διαφορετικοί.

Ξέρουν, πως η στιγμή μετράει, αυτή γεννάει την αμέτρητη ευτυχία, αυτή και τις ανηφοριές. Κάθε ώρα είναι τώρα, κάθε συναίσθημα απόλυτο και οφείλεις να το καταθέτεις πριν χαθεί μαζί σου.

Σκέφτονται καθημερινά πόσο εύθραυστη είναι η ζωή και είναι σχεδόν μονίμως αφηρημένοι. Σέβονται κάθε τι ζωντανό. Ζητούν συγγνώμη, λένε ευχαριστώ και πάντα μα πάντα, το εννοούν. Ισως αργούν στις αντιδράσεις τους, αλλά μη τους παρεξηγήσεις. Είναι που κουβαλάνε πολλά χαμόγελα και όνειρά στις τρύπιες τσέπες τους.

Εκείνοι, είναι ταπεινοί. Διόλου εγωιστές, δεν θέλουν να προσβάλουν κανέναν, ούτε και να ενοχλούν. Δεν μιλάνε πολύ, προτιμούν να παρατηρουν τον κόσμο γύρω τους. Ντρέπονται και γελούν σα μικρά παιδιά. Τους αγαπούν όλους, αλλά εμπιστεύονται ελάχιστους και δεν κάνουν κακό σε κανέναν.

Σήκωσαν πολλή πραγματικότητα στους ώμους τους και πλησιάζουν τον κόσμο με μια σκληρή ευαισθησία εξαιτίας αυτού του βάρους και μια ανεπιτήδευτη αυθεντικότητα. Παίρνουν πολύ προσωπικά τη βροχή, σαν τους ποιητές, για αυτό και δεν θα δεις ποτέ κανέναν τους να κρατά ομπρέλα… Δεν κουβαλάνε θυμό μέσα τους, ούτε κακία. Μια θλίψη μόνο, μια βαθιά θλίψη που προτιμούν να την αφήνουν να κοιμάται και αχνοφαίνεται μόνο στα μάτια τους, όταν χαμογελούν ακαταλαβίστικα και ανεξήγητα για σένα και για μένα, που δεν φορέσαμε ποτέ τα παπούτσια τους…

Δεν θα παραδεχτούν ποτέ πως πονάνε, γιατί γνωρίζουν πως ο ανθρώπινος πόνος δεν μοιράζεται, ούτε και μετριέται. Ούτε και θα παλέψουν για να τους αποδεχτείς, αφού η ίδια η ζωή τούς επέλεξε για να ξεχωρίζουν. Ίσως να είναι απότομοι και νευρικοί, απαιτητικοί ακόμα, αν σ’ αγαπούν. Μα όλες τους οι αντιδράσεις είναι γνήσιες, γιατί στέκονται δίπλα σου στα ίσα, χωρίς καβάτζες.

Αν συναντήσεις έναν τέτοιο άνθρωπό ποτέ, μην ψαχουλέψεις την ψυχή του, αποδέξου τον κι αγάπησέ τον αν μπορείς. Αλλιώς, άφησέ τον να συνεχίσει το δρόμο του…

Γράφει η Ιφιγένεια Βήττα

Κανείς ποτέ δεν θα αμφισβητήσει ότι το επίκεντρο του κόσμου κάθε γονιού είναι τα παιδιά του. Εννοείται πως οι προτεραιότητες αλλάζουν και όλα τα φώτα πέφτουν πια πάνω στο πλάσμα που μεγαλώνει υπ’ ευθύνη της νέας μαμάς. Όμως, ενίοτε, οι μαμάδες ξεχνούν ότι το να αγαπάς τον εαυτό σου, δεν είναι κάποιου είδους νεανικός εγωισμός. Είναι ανάγκη και υποχρέωση απέναντι στον εαυτό μας και στους δικούς μας ανθρώπους. Μια μαμά-blogger, γράφει μια ανοιχτή επιστολή προς όλες τις μαμάδες, υπενθυμίζοντας αυτό που θα έπρεπε να είναι αυτονόητο. Ότι για να είσαι καλή μαμά, πρέπει πρώτα να αγαπήσεις τον εαυτό σου!
«Αυτό που “δουλεύω” τελευταία στη ζωή μου, είναι το να αγαπήσω τον εαυτό μου.

Είναι απλός στόχος –απλά αγάπησε τον εαυτό σου, σωστά; Όμως στην πραγματικότητα, είναι πολύ πιο περίπλοκο απ’ αυτό που συχνά καταλαβαίνει ο κόσμος. Το να αγαπάς τον εαυτό σου, είναι πολλά παραπάνω από ένα ζεστό αφρόλουτρο με αιθέρια έλαια στο τέλος της ημέρας ή το να του επιτρέπεις να πιει ένα ποτήρι κρασί πού και πού ένα μικρό δώρο. Όταν αγαπάς ειλικρινά τον εαυτό σου, του φέρεσαι καλά με πολλούς τρόπους, κάθε μέρα.

Το να αγαπάς τον εαυτό σου, σημαίνει να φροντίζεις το σώμα σου με υγιεινές τροφές και σωστό πρόγραμμα ύπνου. Σημαίνει να επιλέγεις ένα υγιές και ευδιάθετο εργασιακό περιβάλλον. Σημαίνει να επιλέγεις ποιοι είναι οι πραγματικοί σου φίλοι και ποιοι θες να βρίσκονται πλάι σου στη ζωή.

Όταν δεν αγαπάς τον εαυτό σου, όταν η αυτοπεποίθησή σου είναι χαμηλή, είναι πιο εύκολο να αποκτήσεις κακές συνήθειες όπως το κάπνισμα, η αλόγιστη κατανάλωση αλκοόλ, η συναναστροφή με ανθρώπους που σε κάνουν να νιώθεις άσχημα ή η αποδοχή ότι στη δουλειά σου θα σε «καβαλάνε».

Δεν μπορούμε πάντα να διαμορφώσουμε οι ίδιοι τις συνθήκες της ζωής μας –αυτό είναι κατανοητό. Μπορούμε όμως να αγαπάμε αρκετά τον εαυτό μας, ώστε να βάζουμε τα δυνατά μας για να γίνει αυτή η τρελή κούρσα που λέγεται ζωή όσο ομορφότερη γίνεται.

Το να αγαπάς τον εαυτό σου δεν είναι εγωιστικό. Όταν έχεις μια όμορφη σχέση με τον εαυτό σου, τότε βελτιώνεις και κάνεις ομορφότερες τις σχέσεις με τους κοντινούς σου ανθρώπους και, κυρίως, με τα παιδιά σου. Τους δίνεις το σωστό παράδειγμα, είσαι το κατάλληλο πρότυπο γι’ αυτούς τους μικρούς αυτόπτες μάρτυρες της ζωής σου.

Επομένως… πώς μπορεί κανείς να αγαπήσει τον εαυτό του;

Πρώτα απ’ όλα, δέξου όλα τα λάθη του παρελθόντος σου και σκέψου τις επιτυχίες σου. Ξεκίνα να εκτιμάς όλες τις καλές σου πράξεις και τα μικρά και μεγάλα πράγματα για τα οποία μπορείς να είσαι περήφανη. Μάθε από τα λάθη σου. Μερικές φορές, το να ξεπεράσεις το παρελθόν σου χρειάζεται συγχώρεση –και η συγχώρεση μπορεί να είναι πολύ δύσκολη, αλλά είναι φοβερά λυτρωτική όταν γίνει.

Το παρελθόν είναι παρελθόν και τώρα είναι η ώρα να εστιάσεις στο παρόν και στο μέλλον το δικό σου και των παιδιών σου.

Είναι φοβερά σημαντικό το να αφιερώνεις λίγο ποιοτικό χρόνο στον εαυτό σου, να μένεις για λίγο μόνος με τις σκέψεις και τα αισθήματά σου και να μάθεις να απολαμβάνεις την παρέα του μυαλού σου. Δώσε προσοχή στις σκέψεις και τα αισθήματα που σου δημιουργούνται και κάνε αυτό που εσύ νιώθεις βαθιά μέσα σου ότι είναι το σωστό.

Και σεβάσου τον εαυτό σου. Μάθε τον, εξερεύνησέ τον, αγάπα τα ταλέντα του και νιώσε περήφανη γι’ αυτόν.

Ψάξε να βρεις τις αδυναμίες και τα ελαττώματά σου. Μόλις τα ανακαλύψεις, οι ευκαιρίες θα παρουσιαστούν μόνες τους και η ζωή σου θα γίνει αυτόματα ευκολότερη.

Και θυμήσου: το να αγαπάς τον εαυτό σου είναι ένα ταξίδι που δεν έχει προορισμό. Είναι ένα ταξίδι ζωής, που δεν τελειώνει ποτέ.

Αγάπα τον εαυτό σου όπως είναι τώρα, αυτή τη στιγμή.»

Πηγή: mama365.gr