Κατηγορία: Διάγνωση

Οι άφθες ή άφτρες, οι μικρές πληγές (έλκη) με στρογγυλό σχήμα, λευκοκίτρινη επιφάνεια και ερυθρή περιφέρεια, είναι το πιο συχνό νόσημα του στόματος.

Το κύριο χαρακτηριστικό τους είναι ο έντονος πόνος και η συχνή επανεμφάνιση. Οι πληγές διαρκούν συνήθως μία ως δύο εβδομάδες και επουλώνονται μόνες τους.
Οι άφθες χωρίζονται σε τρεις μορφές (μικρές, μεγάλες και ερπητόμορφα έλκη), μία διάκριση που πρέπει να γίνει από τον στοματολόγο για να μην υπάρξει σύγχυση με άλλες ασθένειες.

Αίτια

Παραμένει άγνωστο γιατί εμφανίζονται οι άφθες. Σχετικές μελέτες πάντως έχουν δείξει ότι παίζει ρόλο η γενετική προδιάθεση, ορισμένοι ιοί και οι διαταραχές του ανοσολογικού μηχανισμού.
Παρότι οι άφθες είναι ένα ανώδυνο πρόβλημα, μπορεί να υποκρύπτουν κάτι σοβαρό.
Ανάμεσα στα νοσήματα που προκαλούν άφθες στο στόμα ή βλάβες που μοιάζουν με άφθες είναι ορισμένες παθήσεις του αίματος (λ.χ. λευχαιμία) και του πεπτικού (λ.χ. νόσος του Crohn, ελκώδης κολίτιδα), η σύφιλη, η HIV/AIDS λοίμωξη, ο καρκίνος του στόματος, ιογενείς λοιμώξεις όπως ο έρπης κ.α. Γι’ αυτό είναι απαραίτητη η αξιολόγησή τους από τον γιατρό.

Αντιμετώπιση

Δεν υπάρχει τρόπος ίασης για τις άφθες. Τα τελευταία χρόνια ωστόσο έχει γίνει σημαντική πρόοδος στην αντιμετώπιση των συμπτωμάτων τους.

Η θεραπεία στοχεύει στον περιορισμό του πόνου και των πληγών, καθώς και στην παράταση του διαστήματος μέχρι την επανεμφάνισή τους.

Η τοπική θεραπεία περιορίζει τον πόνο και τη διάρκεια της βλάβης, ενώ η συστηματική συνιστάται σε ειδικές περιπτώσεις όπως σε πολύ μεγάλες άφθες που διαρκούν έναν-δύο μήνες και σε περιπτώ¬σεις κατά τις οποίες οι υποτροπές των βλαβών είναι συνεχείς και η ζωή του ασθενούς γίνεται βασανιστική από τον συνεχή πόνο στο στόμα, που διαταράσσει σοβαρά τη λήψη τροφής, την ομιλία και γενικώς την ποιότητα της ζωής.

Στα τοπικά μέσα θεραπείας συμπεριλαμβάνονται αλοιφές κορτικοστεροειδών που «κολλάνε» πάνω στο έλκος και στα συστηματικά φάρμακα όπως κορτικοστεροειδή, θαλιδομίδη, πεντοξυφυλλίνη, δαψόνη κ.ά.
Αν έχετε βγάλει άφθα πρέπει επίσης να χρησιμοποιείτε μαλακή οδοντόβουρτσα και να αποφεύγετε τις σκληρές τροφές, που χρειάζονται πολύ μάσημα.

Πηγή

Σας αρέσει να τρώτε… πάγο;

Πέρα από το αστείο της υπόθεσης, επιστήμονες από την Κλινική Μάγιο προειδοποιούν ότι αυτό ίσως αποτελεί ένδειξη ενός πολύ σοβαρού προβλήματος υγείας, που, μάλλον, αγνοείτε ότι έχετε.

Σύμφωνα με όσα είχαν δημοσιευθεί στην επιθεώρηση «Proceedings», η λαχτάρα για παγάκια, ίσως υποδηλώνει την ύπαρξη αναιμίας, και μάλιστα σιδηροπενικής, της πιο συνηθισμένης, δηλαδή, εκδοχής της.

Μέχρι στιγμής, οι επιστήμονες δεν έχουν καταλήξει πώς τα παγάκια συσχετίζονται με την αναιμία, ωστόσο υπάρχουν ενδείξεις ότι η «παγοφαγία» καταπραΰνει τη φλεγμονή στο στόμα, η οποία προκαλείται από την ανεπάρκεια του σιδήρου.

Άλλωστε, δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που άτομα που αρέσκονταν στην κατανάλωση πάγου, σταμάτησαν αμέσως, όταν διαγνώστηκε ότι έπασχαν από σιδηροπενική αναιμία και ξεκίνησαν να λαμβάνουν συμπληρώματα σιδήρου.

Πηγή

Ο σταφυλόκοκκος μπορεί να εκδηλωθεί με μια ποικιλία συμπτωμάτων που κυμαίνονται από μικρά προβλήματα του δέρματος μέχρι και ενδοκαρδίτιδα, μια απειλητική για τη ζωή λοίμωξη του εσωτερικού τοιχώματος της καρδιάς (ενδοκάρδιο). Ως εκ τούτου, τα σημάδια και τα συμπτώματα των λοιμώξεων από σταφυλόκοκκο ποικίλλουν ευρέως, ανάλογα με τη θέση (σημείο του σώματος) και τη σοβαρότητα της λοίμωξης.

Εάν ο σταφυλόκοκκος εισέλθει στον οργανισμό, είτε μέσω μιας πληγής στο δέρμα, είτε μέσω της αναπνευστικής οδού, μπορεί να προκαλέσει σοβαρές μολύνσεις. Υπάρχουν περισσότερα από 30 είδη βακτηρίων σταφυλόκοκκου που προκαλούν λοιμώξεις, αλλά ο πιο κοινός τύπος της λοίμωξης προκαλείται από το βακτήριο Staphylococcus aureus.

Ποιοι κινδυνεύουν περισσότερο από σταφυλόκοκκο

Αν και ο καθένας μπορεί να πάθει μια μόλυνση από σταφυλόκοκκο, ορισμένες καταστάσεις θέτουν κάποιους ανθρώπους σε μεγαλύτερο κίνδυνο. Αυτοί οι άνθρωποι είναι:

• Νεογέννητα
• Οι γυναίκες που θηλάζουν
• Άτομα με διαβήτη
• Άτομα με πνευμονοπάθεια
• Άτομα με καρκίνο
• Άτομα με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα
• Εκείνοι που κάνουν ενέσιμη χρήση ναρκωτικών ή φαρμάκων
• Άτομα με τραυματισμούς του δέρματος ή δερματικές διαταραχές
• Άτομα με χειρουργικές τομές στο σώμα τους
• Άτομα που κάνουν χρήση ενδοφλέβιων καθετήρων

ΠΡΟΣΟΧΗ: Οι φωτογραφίες που ακολουθούν, αφορούν σημάδια από προχωρημένη μόλυνση από σταφυλόκοκκο στο δέρμα ασθενών. Αν έχετε ευαισθησία σε τέτοιες εικόνες, μην προχωρήσετε παρακάτω.

Πώς εκδηλώνεται ο σταφυλόκοκκος στο δέρμα των ασθενών

Τα συμπτώματα της σταφυλοκοκκικής νόσου του δέρματος περιλαμβάνουν αποστήματα με πύον. Πόνος, πρήξιμο και ερυθρότητα στην περιοχή της μόλυνσης είναι συνήθη σημάδια. Εάν η μόλυνση είναι στο αίμα (βακτηριαιμία ή σηψαιμία), τα συμπτώματα περιλαμβάνουν πυρετό, ρίγη, και χαμηλή αρτηριακή πίεση (υπόταση).

giatros-in.gr

Παγωμένος ώμος: Τι είναι το άγνωστο σύνδρομο που χτυπά 50αρηδες

Ο παγωμένος ώμος ή συμφυτική θυλακίτις του ώμου (Adhesive Capsulitis), είναι μια ξεχωριστή κλινική οντότητα, με κύρια χαρακτηριστικά αιφνίδιο ή σταδιακό χρόνιο πόνο στον ώμο και περιορισμό όλων των κινήσεων της άρθρωσης τόσο των ενεργητικών όσο και των παθητικών, προς όλες τις κατευθύνσεις, χωρίς ιδιαίτερα παθολογικά ευρήματα στις ακτινογραφίες του ώμου.

Ο παγωμένος ώμος είναι πάθηση συνήθης στην ηλικία 50-80 ετών. Συνήθως αρχίζει με πόνο στο δελτοειδή μυ του ώμου και κατά κανόνα ακολουθεί μία κρίση αυχενικής ριζοπάθειας.

Σπάνια η δυσκαμψία εγκαθίσταται χωρίς πόνο. Συχνά επίσης εμφανίζεται μετά από ενδαρθρικό τραυματισμό του ώμου, ή και από κρίσεις περιαρθρίτιδας.

Συνήθως ο πόνος είναι πιο έντονος τη νύχτα. Μπορεί να συνυπάρχει παγωμένος ώμος ταυτόχρονα με ασβεστοποιό περιαρθρίτιδα και υπακρωμιακή προστριβή.

Συμπτώματα

Η πάθηση, οδηγεί σε σημαντική σοβαρή λειτουργική ανεπάρκεια τού ώμου, προκαλώντας μείωση του εύρους κινήσεων και μυϊκές ατροφίες, αλλά έχει ομαλή αποκατάσταση, ακόμα και αν δεν εφαρμοσθεί καμία θεραπεία. Η πάθηση εάν αφεθεί χωρίς θεραπεία έχει τρία στάδια και διαρκεί 12-24 μήνες. Τα 3 στάδια συμπτωμάτων έχουν ως εξής:

Πρώτο στάδιο: Εισβολή πόνου και έναρξη μείωσης του εύρους κινήσεων απαγωγής και στροφών.

Δεύτερο στάδιο: Μείωση του πόνου με σταθεροποίηση και εγκατάσταση μεγάλης δυσκαμψίας. Ο ώμος δεν απάγεται και δεν κάνει στροφές. Ο πόνος μονιμοποιείται.

Τρίτο: Ο πόνος μειώνεται σταδιακά και οι κινήσεις επανέρχονται επίσης σταδιακά.

Εργαστηριακές εξετάσεις

– Αρθρογράφημα

– Μαγνητική Τομογραφία. Τα συχνότερα ευρήματα στη μαγνητική τομογραφία είναι η διόγκωση (τενοντίτιδα) του υπερακανθίου τένοντος, η μερική ή η ολική ρήξη και η διόγκωση του υπακρωμιακού θυλάκου. Κύριο διαγνωστικό σημείο στη μαγνητική τομογραφία ώμου για τη διάγνωση του παγωμένου ώμου είναι η ρίκνωση του αρθρικού θυλάκου.

– Θεραπεία

– Μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα, όπως η ναπροξένη, η ασπιρίνη, η ετορικοξίμπη.

– Έγχυση με υαλουρονικό νάτριο

– Φυσικοθεραπεία

– Κινήσεις υπό νάρκωση

– Αρθροσκόπηση

Πηγή

Η κατάσταση των μαλλιών σας μπορεί να δώσει κάποιες ενδείξεις για την υγεία σας Η απώλεια μαλλιών ή η εμφάνιση νέων τριχών σε ένα συγκεκριμένο σημείο, μπορεί να αποτελούν σημάδι ότι κάτι δεν πάει καλά και πρέπει να επισκεφτείτε έναν ειδικό.

Τα πιθανότερα προβλήματα είναι:

Αυτοάνοσο νόσημα

Σπάνιο μεν, αλλά το ανοσοποιητικό σύστημα μπορεί να επηρεάσει τους θύλακες των τριχών. Το αποτέλεσμα είναι η απώλεια μαλλιών σε συγκεκριμένα σημεία (γυροειδής αλωπεκία), η απώλεια όλων των τριχών του κεφαλιού (φάλακρα) ή ακόμη και η απώλεια όλων των τριχών στο κεφάλι αλλά και το σώμα, συμπεριλαμβανομένων των φρυδιών και των βλεφαρίδων. Η λήψη στεροειδών μπορεί να βοηθήσει στην επανεμφάνιση των τριχών.

Ορμονικά προβλήματα

Η απότομη αύξηση του μήκους των μαλλιών ή η απώλειά τους μπορεί να οφείλεται στα ανδρογόνα, τις ορμόνες που υπάρχουν σε άνδρες και γυναίκες αλλά σε διαφορικές αναλογίες. Τα υψηλά ποσοστά ανδρογόνων στις γυναίκες προκαλούν υπερτρίχωση. Η υπερτρίχωση υποδηλώνει ορμονική διαταραχή όταν συνοδεύεται και από:

-Διαταραχή στην περίοδο

-Τριχόπτωση

-Ακμή

-Αυξημένη περίμετρο κοιλιάς (αυξημένο κοιλιακό λίπος)

-Αυξημένο σωματικό βάρος

-Πολύ γρήγορη εμφάνιση και επιδείνωση της τριχοφυΐας σε γυναίκα που δεν είχε πριν πρόβλημα

Σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών

Αν η υπερτρίχωση συνοδεύεται από προβλήματα στην περίοδο της γυναίκας, είναι πιθανό να πάσχει από σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών.

Όγκος

Αν υπερτρίχωση είναι απότομη και συνοδεύεται από υψηλά επίπεδα τεστοστερόνης, είναι πιθανό να υπάρχει κάποιος όγκος, λόγω του οποίου απελευθερώνονται ανδρογόνα, αλλάζοντας τα επίπεδα των ορμονών στο σώμα. Συνήθως πρόκειται για όγκο στα επινεφρίδια ή τις ωοθήκες.

Ανεπάρκεια σιδήρου / Υποθυρεοειδισμός

Ο κύκλος της τρίχας είναι διαφορετικός σε κάθε άνθρωπο. Κάποιοι έχουν την τάση να χάνουν μαλλιά την άνοιξη και το φθινόπωρο και άλλοι το καλοκαίρι και τον χειμώνα. Μία αισθητή απώλεια μαλλιών όμως μπορεί να αποτελεί ένδειξη έλλειψης σιδήρου ή ότι υπολειτουργεί ο θυρεοειδής σας. Οι χορτοφάγοι και οι γυναίκες με βαριές περιόδους μπορεί να έχουν μεγαλύτερη απώλεια τριχών.

Αν διαπιστώνετε ότι χάνετε τις τρίχες των φρυδιών σας ή παρατηρείτε να δημιουργούνται γραμμές στα νύχια σας, είναι πιθανό να έχετε κάποιο αυτοάνοσο που σχετίζεται με το θυρεοειδή σας. Είναι επίσης πιθανό να παρατηρήσετε απώλεια μαλλιών μετά από μια εγκυμοσύνη ή τη διακοπή των αντισυλληπτικών χαπιών.

ourlife.gr

Ο καρκίνος του πνεύμονα είναι μία από τις συχνότερες και σοβαρότερες μορφές καρκίνου που επηρεάζει τόσο τους άνδρες και τις γυναίκες. Ωστόσο, τα είδη και τα συμπτώματα του καρκίνου του πνεύμονα είναι διαφορετικά στο κάθε φύλο και ως εκ τούτου, θα πρέπει να γνωρίζετε τα συμπτώματα που αντιστοιχούν σε εσάς.

Ο καρκίνος του πνεύμονα στις γυναίκες

Ο καρκίνος του πνεύμονα στις γυναίκες ονομάζεται αδενοκαρκίνωμα και αναπτύσσεται στο εξωτερικό μέρος των πνευμόνων. Δυστυχώς, τα συμπτώματα του αδενοκαρκινώματος είναι λιγότερο προφανεί σε σχέση με τους άλλους τύπους καρκίνου του πνεύμονα. Σε πολλές περιπτώσεις, ο όγκος μπορεί να μεγαλώσει και να εξαπλωθεί σε όλο το σώμα πριν διαγνωστεί.

Εδώ είναι μερικά από τα πρώιμα συμπτώματα του καρκίνου του πνεύμονα στις γυναίκες:

Πόνος στην πλάτη και τους ώμους
Επίμονος βήχας
Αίμα στον βήχα
Βήχας με φλέγμα ή βλέννα με αίμα
Τραχύς ήχος κατά την αναπνοή
Δυσκολία στην αναπνοή
Πονοκέφαλοι
Εξάντληση
Απώλεια μυϊκής μάζας
Απώλεια της όρεξης και ανεξήγητη απώλεια βάρους
Θρόμβοι αίματος
Οίδημα στο πρόσωπο ή τον λαιμό
Δύσπνοια κατά την άσκηση

Μόλις ο καρκίνος αναπτύσσεται, τα ακόλουθα συμπτώματα εμφανίζονται:

Αυξημένη βλέννα και αλλαγή στο χρώμα της
Το στήθoς, οι ώμοι και η πλάτη, πονάνε
Προβλήματα με τη μνήμη
Κατάγματα των οστών που δεν προκαλούνται από τραυματισμό
Πόνοι στα οστά ή τις αρθρώσεις

Ο καρκίνος του πνεύμονα στους άνδρες

Το πλακώδες καρκίνωμα είναι ένας υπότυπος του μη μικροκυτταρικού καρκίνου του πνεύμονα και αναπτύσσετε στον ιστό που διατρέχει τις διόδους αέρα στους πνεύμονες. Βρίσκεται στο κεντρικό τμήμα των πνευμόνων, στους μεγαλύτερους βρόγχους που ενώνουν την τραχεία με τους πνεύμονες.

Μερικά από τα συμπτώματα περιλαμβάνουν:

Συριγμό
Επαναλαμβανόμενες λοιμώξεις των πνευμόνων, όπως βρογχίτιδα ή πνευμονία
Χρόνιο βήχα

Τα κοινά συμπτώματα του καρκίνου του πνεύμονα στους άνδρες εμποδίζουν τους αεραγωγούς περισσότερο απ” ότι στις γυναίκες. Αλλά οι άνδρες συνήθως παραμελούν τα συμπτώματα αυτά θεωρώντας ότι οφείλονται στο κάπνισμα, σύμφωνα με μελέτες.

Η απειλή της μηνιγγίτιδας έχει πια περιοριστεί, είναι όμως υπαρκτή. Κάθε χρόνο, σημειώνονται περίπου 500.000 περιστατικά μηνιγγιτιδοκοκκικής νόσου σε όλο τον κόσμο, τα οποία προκαλούν περίπου 50.000 θανάτους -αριθμοί διόλου ευκαταφρόνητοι. Στην Ελλάδα, τα τελευταία χρόνια σημειώνονται περίπου 50 περιπτώσεις το χρόνο, κυρίως σε μικρά παιδιά. Κάθε εβδομάδα υπάρχει τουλάχιστον ένα κρούσμα και μάλιστα τις τελευταίες εβδομάδες, παρουσιάστηκαν μικροεπιδημίες σε δύο περιοχές της χώρας. Η 24η Απριλίου έχει οριστεί ως Παγκόσμια Ημέρα κατά της Μηνιγγίτιδας και, μ” αυτή την αφορμή, ενημερωνόμαστε, δραστηριοποιούμαστε και προφυλασσόμαστε.

Τι είναι η μηνιγγίτιδα;

Η μηνιγγιτιδοκοκκική μηνιγγίτιδα είναι μια σοβαρή λοίμωξη της λεπτής μεμβράνης που περιβάλλει τον εγκέφαλο και τον νωτιαίο μυελό. Προκαλείται από διάφορους τύπους μηνιγγιτιδοκοκκικών βακτηρίων, με «πρωταγωνιστή» σε Ελλάδα και Ευρώπη την οροομάδα B.

Η μηνιγγιτιδοκοκκική νόσος εξελίσσεται ραγδαία, προκαλεί βακτηριακή μηνιγγίτιδα και σηψαιμία και επιφέρει θάνατο σε 1 στα 10 άτομα που πλήττει, ενώ 1 στους 5 ασθενείς κινδυνεύουν με μόνιμες αναπηρίες όπως εγκεφαλική βλάβη, ακρωτηριασμός, απώλεια ακοής ή μαθησιακές δυσκολίες.

Ποιες είναι οι ομάδες υψηλού κινδύνου;

Σύμφωνα με τον Διονύση Παπαδάτο, παιδίατρο και συνεργάτη του Παίδων ΜΗΤΕΡΑ, δύο είναι οι ομάδες με αυξημένο κίνδυνο προσβολής από την νόσο: τα βρέφη (μικρότερα του ενός έτους) και οι έφηβοι. Ωστόσο, όλοι είναι πιθανό να προσβληθούν από τη νόσο.

Πώς θα την αναγνωρίσετε;

Σύμφωνα με τον παιδίατρο, κύριο Παπαδάτο, τα συμπτώματα ποικίλουν ανάλογα με την ηλικία του ασθενούς. Σε γενικές γραμμές, ομοιάζουν με τα συμπτώματα της κοινής γρίπης, γι” αυτό είναι συχνά δύσκολο να γίνει νωρίς αντιληπτή.

Τα συνηθέστερα συμπτώματα είναι τα εξής:

-Αυχενική δυσκαμψία

-Υψηλός πυρετός

-Εμετος

-Πονοκέφαλος

-Αυχενική δυσκαμψία

-Αιμορραγικό εξάνθημα

-Σύγχυση

-Φωτοφοβία

-Απώλεια όρεξης

-Υπνηλία

Πώς λοιπόν θα καταλάβουμε ότι πρόκειται για μηνιγγίτιδα και όχι για μια απλή γρίπη; Ο γιατρός επισημαίνει ότι πρέπει να ανησυχήσουμε αν η νωθρότητα, η υπνηλία και η έλλειψη διάθεσης συνεχίσει παρά την πτώση του πυρετού.

Πώς μεταδίδεται;
Το βακτήριο που προκαλεί τη μηνιγγιτιδοκοκκική νόσο μεταδίδεται με τα σωματικά υγρά -δηλαδή, με το φτέρνισμα, τον βήχα, το φιλί και τη στενή σωματική επαφή. Ακόμα και τα άτομα που δεν εμφανίζουν τη νόσο μπορούν να φέρουν τα βακτήρια στη μύτη και τον φάρυγγα και να τα μεταδώσουν σε άλλους. Τα περισσότερα βρέφη, νήπια και έφηβοι με μηνιγγιτιδοκοκκική νόσο, προσβάλλονται μέσα από την επαφή με φαινομενικά υγιή μέλη της οικογένειάς τους ή άτομα που τα φροντίζουν και τα οποία είναι φορείς του βακτηρίου.

Ωστόσο, όπως υπογραμμίζει ο παιδίατρος, ο μηνιγγιτιδόκοκκος δεν επιζεί στον αέρα, επομένως πρακτικές όπως η εκκένωση παιδικών σταθμών και σχολείων κατόπιν κρουσμάτων είναι άνευ ουσίας.

Πρόληψη
Ο αποτελεσματικότερος τρόπος πρόληψης και ελέγχου της μηνιγγιτιδοκοκκικής
νόσου είναι μέσω του εμβολιασμού, ο οποίος παρέχει προστασία κατά των
περισσότερων δυνατών βακτηριακών οροομάδων. Ειδικά για τον μηνιγγιτιδόκοκκο Τύπου Β, το εμβόλιο στην Ελλάδα είναι διαθέσιμο εδώ και δύο χρόνια. Δυστυχώς όμως δεν αποζημιώνεται από το Εθνικό Πρόγραμμα Εμβολιασμών, με αποτέλεσμα η πλειονότητα των παιδιών στην Ελλάδα να παραμένει ακάλυπτη ως προς την προστασία της από τη συγκεκριμένη Νόσο.

Πηγή: mama365.gr

Τα ανευρύσματα δεν είναι οι «ωρολογιακές…
βόμβες» που πιστεύουν πολλοί, αλλά ένα πρόβλημα που συχνά συνοδεύει για χρόνια τους πάσχοντες, δίχως να προκαλεί συμπτώματα.

Ο κ. Πολύβιος Παυλίδης, διευθυντής στην Αγγειοχειρουργική Κλινική του Νοσοκομείου Κοργιαλένειο Μπενάκειο-ΕΕΣ, εξηγεί τι είναι τα ανευρύσματα και τι πρέπει να προσέχουν οι ασθενείς.

Τι είναι τα ανευρύσματα των αρτηριών;

Με τον όρο ανεύρυσμα περιγράφεται η μη αναστρέψιμη διάταση μίας αρτηρίας κατά τουλάχιστον 50% πάνω από την φυσιολογική διάμετρό της, αλλά και η δημιουργία ενός «εξογκώματος» (διόγκωση) σε κάποιο σημείο της, εξαιτίας εξασθένησηςτου τοιχώματός της.

Σε ποια σημεία του σώματος εμφανίζονται;

Μπορεί να εμφανιστούν σε αρτηρία του εγκεφάλου, στην αορτή (είναι η μεγαλύτερη αρτηρία του σώματος, που ξεκινάει από την καρδιά και διέρχεται από τον θώρακα και την κοιλιά) ή/και σε κάποια περιφερειακή αρτηρία, συνήθως των κάτω άκρων.

Τα συχνότερα είναι τα ανευρύσματα αορτής, ιδίως της κοιλιακής αορτής. Το 70% των περιφερειακών ανευρυσμάτων εντοπίζονται στις ιγνυακές αρτηρίες (είναι αυτές που διέρχονται πίσω από τα γόνατα).

Υπάρχουν βέβαια και τα ανευρύσματα των λαγόνιων αρτηριών (βρίσκονται χαμηλά στην κοιλιά), αλλά αυτά σπανίως εμφανίζονται μεμονωμένα (συνήθως παρουσιάζονται μαζί με τα ανευρύσματα της κοιλιακής αορτής).

Υπάρχουν εκ γενετής;

Τα ανευρύσματα είναι ως επί το πλείστον επίκτητα, δηλαδή εμφανίζονται στην πορεία της ζωής. Υπάρχουν ορισμένες ασθένειες όπως το σύνδρομο Marfan, που προκαλούν συγγενή (εκ γενετής) ανευρύσματα, αλλά αυτές σπανίζουν στον ελληνικό πληθυσμό.

Στους παράγοντες που ευνοούν την εμφάνισή τους συμπεριλαμβάνονται το οικογενειακό ιστορικό ανευρύσματος, το φύλο (τα ανευρύσματα εγκεφάλου είναι πιο συχνά στις γυναίκες, τα ανευρύσματα αορτής στους άντρες) και πρωτίστως οι παράγοντες καρδιαγγειακού κινδύνου (κυρίως η υπέρταση και το κάπνισμα).

Πρέπει εδώ να τονίσουμε πως ανεύρυσμα μπορεί να προκληθεί και έπειτα από έναν τραυματισμό (λ.χ. χτύπημα στο κεφάλι ή μεγάλη πίεση στον θώρακα ή στην κοιλιά).

Πόσο επικίνδυνα είναι;

Ο βαθμός επικινδυνότητας εξαρτάται κυρίως από το μέγεθός τους. Ο γενικός κανόνας είναι πως όσο μεγαλύτερο είναι ένα ανεύρυσμα, τόσο αυξάνεται ο κίνδυνος να υποστεί ρήξη.

Στα ανευρύσματα εγκεφάλου η ρήξη προκαλεί αιμορραγικό εγκεφαλικό επεισόδιο, ενώ η ρήξη ανευρύσματος αορτής προκαλεί μαζική εσωτερική αιμορραγία και οι πιθανότητες επιβίωσης είναι λιγοστές.

Όσον αφορά τα περιφερειακά ανευρύσματα, αυτά μπορεί να οδηγήσουν σε απόφραξη της αρτηρίας και να «νεκρώσουν» το όργανο ή τμήμα του σώματος που αυτή αιματώνει.

Τι συμπτώματα προκαλούν;

Τα ανευρύσματα σπανίως προκαλούν συμπτώματα, εκτός κι αν είναι πολύ μεγάλα. Συνήθως εντοπίζονται τυχαία στη διάρκεια εξέτασης (λ.χ. υπερηχογράφημα, αξονική τομογραφία) για άλλα νοσήματα ή όταν δημιουργήσουν επιπλοκές.

Η ρήξη, λ.χ., του ανευρύσματος κοιλιακής αορτής προκαλεί έντονο πόνο στην κοιλιά, ενώ η απόφραξη από ανεύρυσμα ιγνυακής αρτηρίας προκαλεί πόνο και «παγώνει» το πόδι.

Ένα ύποπτο σύμπτωμα από μεγάλο ανεύρυσμα κοιλιακής αορτής μπορεί να είναι ο πόνος στη μέση, ο οποίος είναι βαθύς και ο ασθενής τον νιώθει εσωτερικά. Ύποπτο είναι επίσης και αν ο ασθενής ψηλαφίσει μια «παλλόμενη» (σφύζουσα) μάζα κοντά στον ομφαλό.

Αντίστοιχα στον εγκέφαλο, ένα μεγάλο ανεύρυσμα μπορεί λ.χ. να προκαλέσει πόνο πάνω και πίσω από το μάτι ή μούδιασμα/παράλυση στο πρόσωπο, και αλλαγές στην όραση.

Πως αντιμετωπίζονται;

Η αντιμετώπιση εξαρτάται από τη θέση και το μέγεθός τους. Για τα ανευρύσματα αορτής και τα περιφερειακά που είναι μικρά, συνήθως συνιστάται επανέλεγχος ανά 6μηνο και, αν διαπιστωθεί ότι μεγαλώνουν επικίνδυνα, μπορεί να γίνει χειρουργική αποκατάσταση.

Στους ασθενείς με ανεύρυσμα κοιλιακής αορτής η εγχείρηση συνιστάται συνήθως όταν η διάμετρος του ανευρύσματος υπερβεί τα 5,5 εκατοστά. Τα ανευρύσματα εγκεφάλου, που τα αντιμετωπίζουν οι νευροχειρουργοί, έχουν ανάλογη θεραπεία.

Είδη

* Ανευρύσματα εγκεφάλου. Εμφανίζονται σε αρτηρία που τροφοδοτεί με αίμα τον εγκέφαλο, συνήθως στα σημεία όπου διακλαδίζεται. Δημιουργούν ένα μικρό ασκό, που μοιάζει με μούρο.

* Ανευρύσματα αορτής. Η αορτή είναι η μεγαλύτερη αρτηρία του σώματος. Μεταφέρει αίμα από την καρδιά σε όλο το σώμα. Αρχίζει από την καρδιά, κάνει μία καμπή (αορτικό τόξο), διέρχεται από τον θώρακα (κατιούσα θωρακική αορτή) και φθάνει έως χαμηλά στην κοιλιά (κοιλιακή αορτή). Τα ανευρύσματα κοιλιακής αορτής είναι το συχνότερο είδος ανευρυσμάτων.

* Περιφερειακά ανευρύσματα. Εμφανίζονται σε περιφερειακές αρτηρίες, κυρίως των ποδιών αλλά και άλλων σημείων (λ.χ. σπλήνα, μεσεντερίου). Τα συχνότερα είναι τα ιγνυακά ανευρύσματα (η ιγνυακή αρτηρία είναι αυτή που διέρχεται πίσω από τα γόνατα).

Που εμφανίζονται τα αορτικά ανευρύσματα

7% στο αορτικό τόξο

24,7% στην κατιούσα θωρακική αορτή

23% στην κοιλιακή αορτή πάνω από τις νεφρικές αρτηρίες (ψηλά στην κοιλιά)

30,9% στην κοιλιακή αορτή κάτω από τις νεφρικές αρτηρίες (χαμηλά στην κοιλιά)

Αριθμοί

Ανευρύσματα εγκεφάλου

1 στους 50 ανθρώπους έχει ανεύρυσμα σε αρτηρία του εγκεφάλου

60% των πασχόντων είναι γυναίκες

35-60 ετών οι περισσότεροι ασθενείς

50-80% των ανευρυσμάτων εγκεφάλου δεν υφίστανται ποτέ ρήξη

50 ετών ή νεώτεροι οι μισοί από τους ασθενείς που υφίστανται ρήξη

40% των ατόμων με ρήξη ανευρύσματος εγκεφάλου, χάνει τη ζωή του εξαιτίας του

500.000 άνθρωποι σε όλο τον κόσμο χάνουν ετησίως τη ζωή τους από ρήξη ανευρύσματος εγκεφάλου

Ανευρύσματα αορτής

2,5 εκατοστά κατά μέσον όρο η φυσιολογική διάμετρος της αορτής

1-2 χιλιοστά το χρόνο μεγαλώνει φυσιολογικά η διάμετρος της αορτής

80% των ανευρυσμάτων αορτής εμφανίζονταιστην κοιλιακή αορτή

6% των ανδρών ηλικίας 65-75 ετών έχουν ανεύρυσμα κοιλιακής αορτής

2% των γυναικών ηλικίας 65-75 ετών έχουν ανεύρυσμα κοιλιακής αορτής

70% των ασθενών που υφίστανται ρήξη ανευρύσματος αορτής είναι άντρες

3-5 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο ανευρύσματος αορτής διατρέχουν οι (νυν ή πρώην) καπνιστές

Περιφερειακά ανευρύσματα

70% εμφανίζονται στις ιγνυακές αρτηρίες των ποδιών

Παράγοντες κινδύνου

* Οικογενειακό ιστορικό ανευρύσματος (ιδίως σε στενούς συγγενείς)

* Υπέρταση

* Αυξημένη χοληστερόλη

* Αθηροσκλήρωση (σκλήρυνση των αρτηριών)

* Κάπνισμα

Κίνδυνος ρήξης

Τα μικρά ανευρύσματα σπανίως υφίστανται ρήξη. Όσο όμως μεγαλώνει η διάμετρος ενός ανευρύσματος, τόσο αυξάνεται ο κίνδυνος ρήξης. Αν, λ.χ., ένα ανεύρυσμα κοιλιακής αορτής έχει διάμετρο 4 εκατοστά, ο κίνδυνος ρήξης είναι 1%. Αν έχει διάμετρο 5,5 εκατοστά, ο κίνδυνος είναι 9,4%. Και αν έχει διάμετρο 7 εκατοστά, ο κίνδυνος είναι 32,5%.

Tip

Οι άντρες ηλικίας άνω των 55 ετών πρέπει να κάνουν προληπτικά υπέρηχο για ανευρύσματα αορτής, ιδίως εάν είναι παχύσαρκοι ή έχουν καρδιοπάθεια ή ιστορικό καπνίσματος. Το ίδιο και άντρες και γυναίκες με οικογενειακό ιστορικό ανευρύσματος (ιδίως σε συγγενείς πρώτου βαθμού).

Αυτό το ξέρατε;

Ο Άλμπερτ Αϊνστάιν έπασχε από ανεύρυσμα κοιλιακής αορτής, για το οποίο χειρουργήθηκε στα 69 του χρόνια. Ο χειρουργός διαπίστωσε ότι δεν μπορούσε να το αφαιρέσει και έτσι το τύλιξε σφικτά με… σελοφάν για να μην μεγαλώσει άλλο. Ωστόσο το ανεύρυσμα υπέστη ρήξη επτά χρόνια αργότερα, κοστίζοντας τη ζωή του φημισμένου επιστήμονα.

Πηγή