– Τι είναι αυτό, ρε κωλόπαιδο; Που το βρήκες; Του φωνάζει η μάνα του.
– Κάτσε ρε μάνα, να σου εξηγήσω…
– Λέγε λοιπόν, σε ακούω…
– Να.. εκεί που καθόμουν στη τάξη, ήρθε δίπλα στο θρανίο η Ελενίτσα, ξαφνικά ένιωσα το χέρι της να με χαϊδεύει από κάτω, τα έχασα.. Eυτυχώς, χτύπησε το κουδούνι να σχολάσουμε και βγήκα από τη δύσκολη θέση…
Όπως ερχόμουν λοιπόν εδώ, η Ελενίτσα με ακολουθούσε με το ποδήλατο της και μου πρότεινε να πάμε μια βόλτα στο δάσος.
– Κι εσύ τι έκανες, ρε; Τον ρωτάει μάνα του..
– Εε… τι να έκανα… πήγα! Εκεί που καθόμασταν λοιπόν κάτω από ένα δέντρο, αρχίζει η Ελενίτσα να βγάζει τη μπλούζα της, μετά βγάζει το σουτιέν της… τα έχασα… και τότε σηκώνει τη φούστα της… ανοίγει τα πόδια της και τι μου λέει;
– Τι;
– Έλα, Τοτέ μου, και πάρε ότι πολυτιμότερο έχω..!
Αφήστε μια απάντηση